ปัญหาแห่งสายพระกริ่งคือเรื่องจริงที่ต้องประจักษ์เห็น เพราะเล่นยากหายาก หากเป็นขาจรมืออ่อนหัดจะถูกพวกเซียนบัดซบตะปบทึ้งถึงหายนะ ฉะนั้นภูมิคุ้ม กันที่ดีที่สุดจงหยุดโง่ให้ได้ ตัดใจให้อยู่ เมื่อรู้ว่าเดินหน้าต่อรังแต่จะถูกล่อลวงเพื่อ เป็นเหยื่อฝูงทรชนคนละโมบผู้ไร้ความโอบอ้อมอารี ยังมีพระกริ่งดังหลังกึ่งพุทธกาล โดยเถราจารย์ขึ้นชื่อมีโอกาสถือครองได้ไม่สาหัสแรงร้ายของสายกริ่งทั้งปวง เช่น กริ่งหลวงพ่อเกษม เขมโก, กริ่งทักษิณชินวโร ของพ่อท่านอาจารย์นำ วัดดอนศาลา หรือว่ากริ่งชินบัญชรปู่ทิม ณ วัดละหารไร่ เราจะย้อนไปยังกริ่งขมังพิธีที่พอประสบ พบเห็นเป็นอาหารวิญญาณได้อยู่ ถ้าได้ใฝ่รู้ใฝ่ศึกษา แต่ทว่าของผมจักยากพบเป็น ทบเท่าทวีคูณ เพราะอยู่ในตระกูลทำจาก ทองคำ นั่นเอง แม้จะถูกนักเลงพระประเภทตาร้อนผ่าว กล่าวเหน็บแนมแกมตอกตะปูตรึงก็ตาม ด้วยคนใจทราม เลอะเทอะ มีเยอะมากแล้ว...ขอย้ำแนวการนำพระทองคำออกแสดงเพื่อจะตัดข้อติฉิน กินแหนงเรื่องพระปลอมลงบ้าง คนช่างอิจฉาปล่อยตามเวรานุเวรเขาเถิด
ผมเปิดฉากสลวยๆ ด้วยพระกริ่งบัวรอบ (ทองคำ) เป็นลำดับแรกมีเกร็ดแทรก ปนเคล็ดว่าสร้างปี 2487 ถวายสมเด็จพระสังฆราชกรมหลวงวชิรญาณวงศ์ พระทรงมีพระชนมายุครบ 6 รอบ โปรดสังเกตให้รอบคอบและถ้วนทั่วจะเห็นบัวรอบ หน้า-หลัง อย่างละ 6 ดอก เรื่องเก่าเล่าบอกเพิ่มเติมว่ากริ่งบัวรอบรุ่นนี้มีราว 300 องค์ เนื้อสีนาก หากแต่องค์พระกลับดำและทองคำมีน้อยสุดๆ (1-2 ชุดกระมัง... ภายหลังปี 2488) สิ่งแวดล้อมเริ่มงดงาม สงครามโลกสงบลง นายควง อภัยวงศ์ นายกรัฐมนตรี ณ ขณะนั้นได้สร้างพระกริ่งบัวรอบอีกชุดอุดชนวนทองเหลือง เนื้อก็ ทองเหลืองเรื่องจำนวนไม่ชัดแจ้งเลย ปัจจุบันเคยปรากฏให้เห็นเป็นกระสายอยู่ครับ
กริ่งทองคำลำดับสองเป็นขององค์สังฆราชแพ วัดสุทัศน์ สร้างปีพ.ศ.2475 ราว 464 องค์ รูปทรงเหมือนกริ่งปี 2477 ก่อนหน้า ตำราบอกทำเป็นเนื้อกลับดำ (สนิท) หรือนวโลหะ แต่กริ่งที่ผมจะให้ชมเป็นทองคำน่าจะมีจำนวน 3 องค์เท่านั้น องค์นี้ความมุ่งมั่นพิเศษตรงเบิกเนตรเสร็จสรรพ แถมข้างหลังทำยังกับพระร่วง โดยเน้นทำเป็นคล้ายลายผ้าไว้ด้วย เหมือนจะอำนวยแยกต่างหากออกจากกริ่งปี 79 ธรรมดา เพราะว่ายังมี กริ่งผอม อีกแบบแทบคล้ายคลึงอยู่เพียงแต่พิมพ์ดูจะผอม บางค่อนข้างมาก ผมหลบฉากกริ่งทองคำ ซึ่งเคยนำเสนอไว้เช่น กริ่งไพรีพินาศบัวรอบ (พิเศษ) ความจริงมีกริ่งไพรีฯ ทั้งบัวเหลี่ยม-บัวแหลม แถมด้วยกริ่ง ภปร. ทองคำ ซึ่งองค์สังฆราชกรมหลวงวชิรญาณวงศ์ (ชื่น) ทรงทำขึ้นถวายในหลวงรัชกาลที่ ๙ ของเราปี 2493 ณ โอกาสสำคัญวันฉัตรมงคล จึงจนใจและจำใจ (มิได้ถ่ายรูปเก็บรำลึก เพราะนึกเอาเองเกรงใจเจ้าของท่านจะรำคาญเอา)
เมื่อเข้าถึงพระกริ่งสิ่งซึ่งต้องเข้าลึกซึ้งถึงแก่นความรู้ยิ่งกว่า น่าจะเป็นผู้สร้างว่าท่านมีหลักการวางเงื่อนไขเช่นไร ดังองค์สังฆราชแพท่านแตกกิ่งพระกริ่งมา จากกริ่งจีน, กริ่งทิเบต สังเกตดูฐานพระก็ดี มุ่นเมาลีที่ปรากฏหรือเครื่องยศประจำ จรดเม็ดประคำแต่ละเม็ด ส่วนกริ่งปวเรศจะว่าเมื่อเนื้อเรื่องโยงเข้าถึง ฉะนี้จึงอนุมานไปที่กริ่งปี 79 กริ่งสุพรรณบัฏ ฯลฯ จัดเป็นกริ่งสามัญที่เหนือขั้นกว่านี้คือ เบญจภาคีกริ่งของปู่แพ ติสฺส เทวะมหาเถร โดยจะเน้นตั้งแต่ลำดับหนึ่งถึง 5 ดังนี้
1.กริ่งเทพโมลี สร้างปี 2441-2442 {lt}br{gt} 2.กริ่งพรหมมุนี สร้างช่วงขณะดำรงสมณศักดิ์เป็นพระพรหมมุนี {lt}br{gt} 3.กริ่งพุธอธิบดี สร้างตามปี วันพุธ เป็นวันอธิบดี (เพ็ญเดือน 12) {lt}br{gt} 4.กริ่งธรรมโฆษาจารย์ สร้างขณะดำรงสมณศักดิ์เป็นพระธรรมโฆษาจารย์ {lt}br{gt} 5.กริ่งเชียงตุง สร้างปี 2485-6
ต่อจากนี้ผมจะยกแต่ละกริ่งจาก 5 ขึ้นมา 1 ซึ่งทุกองค์ทำด้วยทองคำทั้งสิ้น และผมยินดีรับฟังคำตำหนิทั้งหลาย เพื่อร่วมกันขยายแวดวงให้สูงส่งด้วยกุศลมูล อันบรรลุสู่ความสมบูรณ์ ณ อนาคต และเป็นแบบบทที่ประเสริฐอันเจิดแจรงแห่งยุค ให้ลูกหลานของกาลสมัยไปนิรันดร์
เชื่อมั่นครับ!