วิเคราะห์การเมือง : by นพคุณ ศิลาเณร

าการเพี้ยนอย่างหนักของแกนนำคณะกรรมการประชาชนเพื่อการเปลี่ยนแปลงประเทศไทย ให้เป็นประชาธิปไตยที่สมบูรณ์อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข (กปปส.) สะท้อนออกมาอย่างน้อยสามกรณี

เพี้ยนแรกคือ นายนิติธร ล้ำเหลือ หรือทนายนกเขา ที่ปรึกษาเครือข่ายนักศึกษาประชาชนปฏิรูปประเทศไทย (คปท.) ซึ่งเป็นแนวร่วม กปปส. ประกาศปลุกมวลชน ให้ไปยึดสถานทูตสหรัฐอเมริกา เนื่องจากไม่พอใจท่าทีสนับสนุนให้มีการเลือกตั้ง

ปัญหามีว่า ทนายนกเขาอย่าพูดเอา มันแต่ปาก ทำจริงหรือเปล่า และอยากให้ทำอย่างที่พูดเหลือเกินเมื่อพูดแล้วกล้าๆ หน่อยนะ

เพี้ยนสอง เกิดจากกบฏสุเทพ เทือก สุบรรณ เลขาธิการ กปปส. เมื่อเอาชนะ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี ไม่ได้ จึงหันกลับไปเล่นงาน "น้องไปป์" หรือ ด.ช.ศุภเสกข์ อมรฉัตร ลูกชายโทนของนายกรัฐมนตรี โดยไล่ไปอยู่ดูไบ เรียนภาษาอาหรับ และข่มขู่ว่า อย่าได้กลับไทย อีกเลย

เพี้ยนแบบนี้ เป็นอาการคุมตัวเองไม่อยู่ จึงหาเรื่องกับลูก ช่างเป็นคนดีเหลือ เกินของคนแก่อายุ 64 ปี หาเรื่องเล่นงานเด็กชายเพียง 14-15 ปีเท่านั้น

นี่เป็นสภาพกลัดกลุ้มอย่างหนักของ กบฏสุเทพ

เพี้ยนสาม สะท้อนจากการบังคับ ข่มขู่ เพื่อทำลายประชาธิปไตย ล้มการเลือกตั้ง แต่อยากได้อำนาจเหนือกว่าประชาชนทั้งประเทศมาตั้งสภาประชาชน ขึ้นปกครองบ้านเมือง

เพียงแค่สามประเด็นนี้ บ่งบอกได้เลยว่า กบฏสุเทพ และ กปปส.แพ้แล้ว หาทางลงไม่เจอ และเป็นอาการแพ้ทางการเมืองอย่างหมดรูป

นั่นเป็นการแพ้ครั้งล่าสุด ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ก็แพ้มาแล้ว คือแพ้ทางการเมืองต่อ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร อดีตนายก รัฐมนตรี

เมื่อไม่อยากแพ้อีก กบฏสุเทพจึงสร้างเรื่องราวใหญ่โต ระดมคนก่อม็อบโดยเริ่มวางหมากจากต่อต้านกฎหมายนิรโทษกรรม แล้วลุกลามมาเป็น "ไม่เอา" เลือกตั้งทั่วไป

ทุกหมากกลเกมมีเป้าหมายอย่างเดียวคือ อยากได้อำนาจเผด็จการตั้งสภา ประชาชน 400 คน เข้าควบคุมอำนาจประเทศ

เพี้ยนหนักจริงๆ กบฏคนนี้ที่คุ้มคลั่ง เก็บกดมาจากการแพ้ทางการเมืองต่อ พ.ต.ท.ทักษิณ มาต่อเนื่องนั่นเอง จนทำให้พวกเขาสวิงออกจากเส้นทางประชาธิปไตย แล้วมาอยากได้อำนาจเผด็จ การตามโครงสร้างสภาประชาชน

หากตั้งคำถามง่ายๆ ว่า "ทักษิณ" เป็นคนดีหรือไม่ คำตอบชัดเจนว่า ไม่เลย เขาแค่คน คนหนึ่ง มีชั่ว ดี ปะปนกันไป

จุดเกิดของ "ทักษิณ" คือ คนทำงานแบบนักธุรกิจเน้นกำไร เป็นพวก CEO บริษัทต่างๆ จึงมีอาการของคน "เห็นแก่ตัว" อย่างสูง ทั้งในทางเศรษฐกิจและการเมือง

ในทางการเมือง "ทักษิณ" เริ่มเห็นแก่ตัวตั้งแต่การพูดให้ "เสื้อแดง" เจ็บช้ำน้ำใจถึง 3 ครั้งใหญ่ๆ

ครั้งแรกตอนชุมนุมปี 2552 พูดว่า "ถ้ากระสุนปืนดังขึ้นจะกลับมานำพี่น้องเดินเข้ากรุงเทพฯ" แต่เมื่อมีคนตายในเหตุการณ์ล้อมปราบปี 2553 "ทักษิณ" ไม่มานั่นเป็นต้นเหตุส่วนหนึ่งทำให้คนเสื้อแดงเกิดใจฝ่อลงอย่างเห็นได้ชัด

แถมมาพูดอีกครั้งในปี 2555 ว่า "พี่น้องส่งผมแค่นี้ ต่อไปผมต้องเดินเอง" อะไรประมาณนี้

รวมทั้งล่าสุดทำให้เจ็บช้ำคือ ดันออก "กฎหมายนิรโทษกรรมสุดซอย" ที่พังทั้งรัฐบาล พังทั้งเสื้อแดง ปลุกผีกบฏสุเทพขึ้นจากหลุมก่อม็อบป่วนไทยในขณะนี้

นั่นคือความเห็นแก่ตัวของคนที่ชื่อ "ทักษิณ" แต่ถามว่าทำไมชาวบ้านนอกยังเป็นเสื้อแดง คอยสนับสนุนนักธุรกิจการเมืองคนเห็นแก่ตัวอีกด้วย แทนที่จะไปเป่านกหวีด ฉีกรัฐธรรมนูญ ตั้งสภาประชาชน ร่วมกับกบฏสุเทพ

มีคำตอบง่ายๆ ว่า เพราะคนเสื้อแดง และคนส่วนใหญ่เลือกตัวแทน หย่อนบัตรให้เสียงกับพรรคเพื่อไทย ซึ่ง "ทักษิณ" สนับสนุนให้ไปทำหน้าที่บริหารประเทศ เพราะไม่ได้เลือกไปเป็น "เทวดา"

เมื่อพรรคพวกทักษิณมาเล่นการเมืองต้องมีผลประโยชน์บ้าง แต่กบฏสุเทพ และม็อบ กปปส.กลับทำ "ดัดจริต" ไม่รู้ ไม่ประสีประสา

หากไม่มีผลประโยชน์แล้ว คงไม่ก่อม็อบชิงอำนาจจนออกอาการเพี้ยนอย่างหน้ามึนกันเช่นนี้แน่นอน

สิ่งสำคัญคือ หากพรรคพวกทักษิณ ทำไม่ถูกใจ ย่อมมีทางเลือกใหม่ โดยไปออกเสียงไม่เลือก เลิกสนับสนุน ไม่ได้ผูกติดกับตัวบุคคล

นี่คือวิถีประชาธิปไตย คนจึงเท่าเทียมกันในทางการเมือง มีหนึ่งสิทธิ์ หนึ่ง เสียงเหมือนกัน

หนำซ้ำ "ความเป็นเสื้อแดงของชาวบ้านนอก" ไม่ใช่การไปหยิบเสื้อแดงมาสวม แล้วจะเป็นเสื้อแดง แต่คือจิตวิญญาณต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย ไม่ใช่เพื่อใครบางคน

เป็นการต่อสู้เพื่อความเท่าเทียม แม้มีความแตกต่างทั้งทางเศรษฐกิจและการศึกษาก็ตาม แต่ทางการเมืองต้องเท่ากัน

ดังนั้น นักต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยจึงต่อต้านกบฏสุเทพ กปปส. ที่พยายามตั้งสภาประชาชน ล้มการเลือกตั้ง และทำลายความเท่าเทียมทางการเมือง

กบฏสุเทพและพวก กปปส.สร้างข้อกล่าวหามากมายให้ "ระบอบทักษิณ" ว่า "คอร์รัปชั่น โกงกิน" และหนีคดีไปต่างประเทศ

"การโกงกิน" ไม่มีใครชอบ แต่ถ้าทำผิดแล้ว ย่อมมีกระบวนการยุติธรรมเป็นกลางมาตัดสิน จึงเป็นสิ่งน่าสนับสนุน ทุกฝ่ายยอมรับได้ แล้วล่าตัวมารับโทษตามกฎหมาย

ตรงกันข้าม เหตุการณ์สร้างข้อกล่าวหานั้น เริ่มต้นตั้งทหารยึดอำนาจปี 2549 แล้วตั้งปฏิปักษ์ทางการเมือง เช่น คณะกรรมการตรวจสอบการกระทำที่ก่อให้เกิดความเสียหายแก่รัฐ หรือ คตส. รวม ทั้งองค์กรอื่นๆ โดยวางหมากเอาฝ่ายตรงข้ามมาดำรงตำแหน่งไว้เล่นงานทักษิณ

กระบวนการยุติธรรมแบบนี้ เริ่มต้น ด้วยงานการเมือง เป็นสิ่งผิดพลาดในสังคม ทำให้เกิดความแตกแยกเป็นฟักเป็นฝ่ายด้วยการสร้างผลงานไว้ประทับใจ ฝ่ายกบฏสุเทพเหลือเกิน แต่เต็มไปด้วยวิกฤติถมทับให้กับประเทศต้องต่อสู้กันมาตลอดกระทั่งถึงปัจจุบัน

การเลือกตั้งกี่ครั้ง พรรคพวก "ทักษิณ" ยังชนะกบฏสุเทพ และพรรคประชาธิปัตย์ นั่นเกิดจากส่วนสำคัญคือ ผลงานจับต้องได้ สมควรกับการไปลงคะแนนเลือกมาทำหน้าที่ ส่วนพรรคประชาธิปัตย์ แต่ไหนแต่ไรมา ไม่ปรากฏผลงานอะไรให้จับต้อง

นอกจากการทุจริตที่รวมๆ แล้ว ยิ่งกว่า "ทักษิณ" อีก กบฏสุเทพเป็นนักการเมืองคนหนึ่งที่ถูกกล่าวหามากมายเช่นกัน ซ้ำร้ายในปัจจุบันกลับก่อม็อบไม่เคยสนับสนุนประชาธิปไตย มีแต่ร่วมกับอำนาจนอกระบบ "กดขี่ประชาชน"

หาก "ทักษิณ" ไม่ดี คงเป็นสิ่งแปลกประหลาดอย่างยิ่งที่จะหันกลับไปช่วย "สิ่งไม่ดีกว่า" อย่างกบฏสุเทพให้มีอำนาจเผด็จการตั้งสภาประชาชน

ถึงที่สุดแล้ว หากต้องการให้ประชาชนเลือกพรรคประชาธิปัตย์ และเลิกสนับสนุนทักษิณ คงมีทางเดียวเท่านั้นในงานการเมืองคือ ต้องสร้างผลงานด้วยแรงปรารถนาทางการเมืองอย่างบริสุทธิ์ใจ

ผลงานจะเป็นสิ่งให้ประชาชนตัดสินใจไปใช้สิทธิ์เลือกตั้งอย่างเท่าเทียมกัน แล้ววัดกันด้วยตัวเลขเสียงข้างมากของประชาชนตัดสินใจ

แต่นี่ กบฏสุเทพกับ กปปส. กลับปลุกระดมแบบเพี้ยนๆ ว่า คนกรุงเทพฯฉลาดกว่าชาวบ้านนอก จึงต้องล้ม "ความเท่าเทียม" ทางการเมือง

นอกจากนี้ ยังทำทุกวิถีทางเพื่อล้ม "หนึ่งสิทธิ์ หนึ่งเสียง" เพื่อให้คนกรุงเทพฯได้สิทธิ์มากกว่า ยิ่งออกอาการเพี้ยนหนัก ไปอีก เมื่อเอาความรู้มาตัดสินคุณค่าทาง การเมืองให้เกิดความแตกต่างกัน

อาการเพี้ยนแบบนั้น เกิดจากการคลั่งอำนาจเผด็จการตามโครงสร้างสภาประชาชน

อะไรคือ "สภาประชาชน" กบฏสุเทพกลับอธิบายไม่ถูก เข้ารกเข้าพงหนามไปกันใหญ่ แต่มี 2 คำถามจากนักวิชาการต้องการให้ตอบว่า

หนึ่ง ถ้าตั้งสภาประชาชนแล้ว พระมหากษัตริย์จะต้องลงนามแต่งตั้งหรือไม่

สอง กฎหมาย ระเบียบ คำสั่งที่ออกจากสภาประชาชนเรียกว่าอะไร เป็นพระราชบัญญัติ หรือพระราชกำหนด

กบฏสุเทพ และ กปปส. บรรดาแกนนำคนเพี้ยนทั้งหลายสมควรตอบให้กระจ่าง ก่อนดันทุรังก่อม็อบบังคับเอาสิทธิทางการเมืองของประชาชนมาสร้างอำนาจเผด็จการครอบครองประเทศเลย

เหนืออื่นใด คำถามง่ายๆ ทั้งสองข้อนั้น ล้วนมีคำตอบที่สัมพันธ์กับทางแพร่งของประเทศต้องเลือกเอาเพียงอย่างเดียวเท่านั้น คือ

เดินหน้าไปสู่เลือกตั้ง หรือถอยหลังไปสนับสนุนอำนาจเผด็จการสภาประชาชนให้เติบใหญ่มากดหัวประชาชน ดั่งเคยเกิดขึ้นมาแล้วในยุค "รัฐทหาร" ปกครองประเทศ

สถานการณ์การเมืองในขณะนี้ ล้วนมีเป้าหมายให้ประชาชนต้องเลือกตัดสินบนทางแพร่งอย่างใดอย่างหนึ่งเท่านั้นต้องเลือกข้าง ไม่มีโลเลกับอนาคตของประเทศ