อีกปัญหาใหญ่ในการสร้างพระกริ่งนั้นน่าจะเป็นการบรรจุเม็ดกริ่งหรือลูกกริ่ง เมื่อนำเอามาเขย่าแล้วไม่กังวานหรือกังสดาลเสียงเยี่ยงได้ยินได้ฟังสำเนียงดังลอยล่องท่องแดนสุขาวดี ของลัทธิมหายานอันเป็นต้นตำนานพระกริ่งนั่นแล
คงเป็นปัญหามาแต่โบราณไม่งั้นการสร้างคงมีมาในสมัยสมเด็จพระพนรัตน์ วัดป่าแก้วไปแล้ว มีหลายกริ่งที่ต้องนิ่งเป็นกริ่งใบ้ (เขย่าไม่ดัง) ลองสังเกตแล้วลองฟัง ถ้าใครมีของจริงกับกริ่งปวเรศโปรดฟังโปรดสังเกตบางองค์กริ่งนิ่งสงบตา อาจเป็นจากการเจาะบัวคู่ด้านหลังก็ได้ (ผมอาจคิดฝ่ายเดียว) เป็นแน่ องค์สังฆราชแพท่านจึงชอบอุดกริ่งไว้ใต้พระโสณีองค์พระ (สะโพกพระที่ด้านขวา) ว่ากันว่า กริ่งปวเรศของปู่แพแท้ๆ ก็เป็นเช่นนั้น (ท่านทำกริ่งปวเรศด้วย ทว่าเป็นของวัดสุทัศน์ จำเพาะ) ผมยังเสาะสืบคืบไปถึงพระชัยวัฒน์ ซึ่งทรรศนะผมมีว่าน่าจะเป็นกริ่งจิ๋ว และคงมีปัญหาสูงลิ่วตรงอุดกริ่งเหมือนกัน ดังนั้นผมจะให้ชมพระกริ่งคัมภีร์ เจ้าคุณเฒ่า ปู่เอี่ยม วัดหนัง ซึ่งผมเรียกตามหนังสือชื่ออาณาจักรพระเครื่อง (ฉบับที่ ๕๑) ยกย่องความเด็ดดวงนักหนาในพุทธาคม หาบรมยากมากอีกด้วย สีสวยแบบพุทธศิลป์บวกเนื้อชินเขียวครับ สำหรับผมขอนิยมเรียกสำเหนียกนามว่าพระชัยวัฒน์ยิ่งกว่าพระกริ่งคัมภีร์เจ้าคุณเฒ่า เพราะเขย่าแล้วไม่ดัง ขอลัดตัดข้ามมายังกริ่งองค์สังฆราชแพ วัดสุทัศน์ สิ่งนี้มีประวัติศาสตร์แห่งชาติบ้านเมืองอยู่
เมื่อทหารไทยจำใจสู่สมรภูมิรบ ณ แคว้นเชียงตุง ซึ่งอังกฤษมุ่งมั่นและดึงดันจะยึดปราบให้ได้ เราในฐานะเป็นฝ่ายพันธมิตรกลายๆ ถูกอังกฤษบังคับให้ยกทัพขึ้นช่วยเหลือทันควัน รัฐไทย ณ ขณะนั้นมีจอมพลผิน ชุณหะวัณ เป็นผู้นำทัพบก จอมพล ป. เป็นนายกรัฐมนตรี ได้มีโอกาสรับของประทานจากองค์สังฆราชแพ ได้แก่ พระพุทธชินราชอินโดจีน สำหรับกองทัพส่วนระดับสำคัญ และสำคัญยิ่งได้รับกริ่งเชียงตุง จำนวนสร้างไม่แน่ แต่คาดว่าไม่มากเลยกริ่งเชียงตุงได้เผยพุทธาคมสูงเข้มนักเป็นที่ประจักษ์แก่แม่ทัพนายกองถ้วนหน้าเพราะสามารถแผ่รัศมีป้องกันอันตรายแก่ผู้อยู่ใกล้เคียงได้ถึงหนึ่งจรดสิบโน่น จนผู้ได้รับมอบทั้งปวงแหนหวงยิ่งชีวิต หลังสงครามโลกปิดฉากคำร่ำลือจากผู้ไปร่วมรบไม่ได้จบลง กฤตยาคมส่งสูงของกริ่งเชียงตุงกับพระพุทธราชอินโดจีนที่สร้างบุญคุณแก่แผ่นดินกับทหารไทย ยังคงค่าตรึงตราไว้ตลอดกาล
วันนี้การไขว่คว้าหาชินราชอินโดจีนพอเสาะหาได้ง่ายยิ่ง แต่กริ่งเชียงตุงนี่สิครับ เดินจนตับแล่บหรือแทบพลิกพื้นปฐพี อาจมีหวัง (นิดๆ) โปรดพินิจกริ่งเชียงตุง (ทองคำ) องค์ที่นำประกอบเรื่องว่ามลังเมลืองแค่ไหน ต้องขออภัยอีกคาบที่ภาพองค์พระท่านอาจจะดูบวม ผมยังมีจุดหลวมร่วมจุดด่างทางรูปนี่แหละ พยายามแยกแยะพุทธลักษณ์สำคัญอันจำเป็นให้ได้เพราะผมถ่ายจากของจริงอาจเห็นเสน่ห์พระกริ่งในอีกมิติที่ต่างจากพระกรุ แม้ดูโดยรวบยอดจะเห็นจุดบอดบางด้านมิลึกซึ้งถึงจิตวิญญาณเยี่ยงองค์พระประทับใจ ทว่าในความเป็นพุทธศิลป์ของพระเนื้อโลหะจะมีจุดสุดยอดที่ใครมีใครต้องรู้ คือส่องดูได้ทุกเมื่อ มิเคยเบื่อตาต่างกับเนื้อหาอื่นๆ (ขอยืนยัน)
ลองหันกลับไปส่องมองพระกริ่งเจ้าคุณเฒ่า วัดหนังอีกสักครั้ง แล้วตั้งใจมองส่องกริ่งเชียงตุง (ทองคำ) แม้ภาพจะมีข้อตำหนิติเตียนก็ลองเพียรดูเถอะครับ อาจได้รับเนื้อสารบางประการดังผมว่า ถ้าไม่ลืมกันผมนั้นเคยนำกริ่งพระนางพญา อกนูนใหญ่ เนื้อดินเผาผสมเกสรว่าน สร้างโดยสมเด็จพระพนรัตน์ วัดป่าแก้ว ผ่าน ตามาแล้วครั้งหนึ่ง จู่ๆ ก็คิดถึงขึ้นมากะทันหันและดันแอบนึกถึงกริ่งคลองตะเคียน (ทองคำ) ซ้ำสอง สายธารของกริ่งไทยก็ยิ่งใหญ่และแจ่มชัดโดยเฉพาะยุครัตนโกสินทร์นี่เอง
จึงขอบรรเลงต่อไปในอีกซีกแห่งพระกริ่งอันยิ่งยงขององค์สังฆราชแพ วัดสุทัศน์ ชื่อเพราะสุดๆ
ว่าพุธ อธิบดี!