การที่กริ่งเทพโมลีเป็นที่หมายปองของนักเลงกริ่งยิ่งนัก ด้วยสาเหตุหลักสองสามข้อส่อเจตจำนงคือ
1.สร้างจำนวนองค์น้อยแท้ๆ {lt}br{gt} 2.มีแต่ฝ่ายเจ้านายได้ถือครอง {lt}br{gt} และ 3.เจ้าของหรือประธานการสร้างคือ สมเด็จพระสังฆราช (แพ)
...แค่นี้ก็ทำให้กริ่งเทพโมลีมีความยอดเยี่ยมทัดเทียมกริ่งปวเรศ เป็นกริ่งในประเทศอีกองค์ ซึ่งสูงส่งครบด้าน
ผมจะขอย่อตำนานพอสังเขป
กริ่งเทพโมลี สร้างครั้งแรกปี พ.ศ.2441 ซึ่งมีเพียง 9 องค์ เนื้อพระดำสนิท แต่ละองค์มีเลข ๑-๙ กำกับทุกองค์ (ครั้งแรกคงทำเพียง 3 ครั้ง ครั้งละ 3 องค์...ผู้เขียน) บางเซียนกริ่งก็ว่าด้านหลังองค์พระมีคล้าย เลข ๙ ไทยไม่ก็เลข ๑ แบบเขมรคือเป็นแบบ บัวฟองมัน จำนวนนั้นจึงคาดเดาเอามิได้เลย สีที่เคยปรากฏก็กำหนดแค่มี สีเหลือง กับ ดำ (ตำนานดังจะพ้องกับ กริ่งปทุมสุริยวงศ์ของเขมรนะ) แต่จะอย่างไรก็ดีในฐานะที่มีรูปกริ่งเทพโมลี เนื้อเหลือง (ทองคำ) กับ เนื้อดำ (นวโลหะ) จึงให้พิจารณาอย่างละเอียดก่อน สีเหลืองคล้ายจะซ่อน เลข ๕ ไทยไว้ใต้ฐาน แต่เจ้าของท่านทำตัวเลขเล็กนิดเดียวไม่รู้จะเกี่ยวพันกับ กริ่งชินบัญชรทองคำ อะไรหรือเปล่า เพราะท่านก็สะกิดเอาเลข ๕ ไทยตัวเล็กไว้ด้านหลัง ผิดต่างกับเนื้อทองคำรายอื่นๆ ที่ถูกต้องตามตำรา คือตรงพระพาหา (แขน) ซ้ายจะมีคล้ายรอยจีวรบั้ง โปรดสังเกตให้ทั่วรวมถึงตัวเลขด้านหลังคล้ายองค์สังฆราช (แพ) ท่านจารเป็นยันต์กำกับไว้แต่ละองค์มากกว่าเพราะว่ากริ่งเทพโมลีที่มีอักษรอว. สลักหลังเป็นอย่างเยี่ยงก็มีเพียง 3 องค์เองครับ...
ด้วยการควานหาตำรับตำราประกอบยาก สร้างไม่มากองค์ ทั้งยังต้องให้ตรงกับกำลังวัน จึงอนุมานเอาคร่าวๆ ว่ารวมพระกริ่งล้ำค่าล้ำคุณของพ่อปู่แพ สร้างตั้งแต่ปี พ.ศ.2441- พ.ศ.2487 จำนวนเบ็ดเสร็จ ไม่เกิน 1,500 องค์ ทุกคนถึงมุ่งประสงค์ครอบครองกริ่งของท่าน แม้บางงานพิธีท่านมิได้เป็นประธานออกหน้า เช่น กริ่งประภามณฑล, กริ่งโภคทรัพย์ เป็นต้น ผู้คนก็ยังใฝ่แสวงดังมิรู้จักพักอิ่ม
มีพระพิมพ์ชุดกริ่งหลายพิมพ์ที่พ่อปู่แพทำ และมีจำนวนน้อยจริงๆ เช่น กริ่งบัวคว่ำบัวหงาย, กริ่งสวนเต่าพิเศษ ฯลฯ ผมขอเข้ากริ่งปวเรศเลยนะครับ เพื่อจะพักทัพพระกริ่งแล้ววิ่งประจญกับขุนพลเหรียญทองคำเป็นลำดับต่อไป และถ้าไม่หนักหนาผมว่าจะเอาสุดยอดเครื่องราง 7 อย่างมาสลับรับเนื้อหา อาทิ กริชปวเรศ, หนุมานทองคำ (หลวงพ่อสุ่น) เชือกคาดปู่เดิม, ตะกรุดสามเหลี่ยม (ปู่เอี่ยม วัดสะพานสูง), ตรีศูลเทพศาสตรา, เบี้ยแก้ปู่รอด (สุดยอดและสุดใหญ่), ราหูพ่อปู่น้อย (พิเศษ) พร้อมต้นแบบจากขอม แผ่นปั๊มทองคำปี 2503 ของพ่อปู่ทวดและเทวราชย์ทองคำ สมัยบายนดังนี้
...มีหนังสือพระเครื่องอยู่ฉบับหนึ่ง ซึ่งกลั่นจากมันสมองและความคิดของคุณพินิจ สุริยาบุตร เสียดายที่ทำมาแล้วหยุดพักยกแค่ 6 ฉบับ นับว่าได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับกริ่งปวเรศมากไว้กว่าใครเพื่อนดูเหมือนหนังสือก็ชื่อ ปวเรศ ตามพระนามพระกริ่ง ซึ่งยวดยิ่ง ณ พุทธาคม ประสม พุทธศิลป์สมเป็นพระกริ่งแห่งแผ่นดินสยามจริงๆ...
กริ่งนี้มีของปลอมย้อมแมวขายหลายหลากมากดังสมเด็จวัดระฆังเลย ผมเคยเห็นเด็กส่งของคล้องกริ่งปวเรศ (ปลอม) ว่าจะตะล่อมถามก็เกิดความเกรงใจดื้อๆ เป็นความผิดของเขาหรือที่เขาแขวนของเก๊? ความผิดของพวกร้อยเล่ห์ล้วนละโมบไม่รู้จบต่างหาก ความกระดากอายไม่มีหิริโอตัปปะ จะหาก็หายาก ลำบากยิ่งกว่าหากริ่งปวเรศจริงๆ ร้อยล้านเท่า
ไม่อยากเข้าไปข้องแวะแตะพวกเสนียดจังไรดอก
กระโดดออกมาพูดถึงคุณค่าทางใจในสิ่งซึ่งเรารักและประจักษ์ รู้ดีกว่า
ตอนหน้าจะให้ชม เทพาวุธ เทพฤทธิ์ กริชปวเรศ และองค์กริ่งเฉดสีแดง มี ช่อชนวน แห่งพระชินสีห์ เจือจนเป็นทองคำเรื่ออร่าม ตามตำราว่าสร้างในสมัยรัชกาลที่ ๔ ปีพ.ศ.2409 ครับ
ขอได้รับความปรารถนาดีจากใจที่ดี
ใจดวงนี้นี่แหละ!