ผ่านไป 2 ตอนเต็มๆ กับเรื่องราวดีๆ ของ ม.ล.ปนัดดา ดิศกุล รองปลัดกระทรวงมหาดไทย ผู้ที่มีอะไรหลายอย่างน่าสนใจ และเชื่อเหลือเกินว่าบางสิ่งบางอย่างเราๆ อาจจะไม่เคยได้รับรู้หรือรับทราบกันมาก่อน โดยเฉพาะกับเรื่องราวแห่งพิพิธภัณฑ์วังวรดิศ ซึ่งตั้งอยู่บนถนนหลานหลวง ใกล้ๆ กับถนน ราชดำเนิน จะมีใครสักกี่คนที่รู้ว่าสถานที่แห่งนี้คือแหล่งเรียนรู้ทางประวัติศาสตร์ชาติไทยอีกแห่งที่รอให้คนไทยได้เข้าไปสัมผัสเรื่องราวของบุคคลสำคัญที่ได้ชื่อว่าเป็น "พระบิดาแห่งประวัติศาสตร์ไทย" นามว่า สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ
ฉบับที่แล้ว "ม.ล.ปนัดดา" ได้ให้เกียรติ กับทีมงาน "พระ ณ สยาม" ในการเล่าถึง ที่มาที่ไปของวังวรดิศ ที่กว่าจะเป็นพิพิธภัณฑ์แห่งประวัติศาสตร์ของชาติ เรียกว่า ต้องฝ่ามรสุมต่างๆ มากมาย แต่ด้วยความ ประหยัด มัธยัสถ์จึงทำให้สถานที่แห่งนี้ได้รับการพัฒนาและอยู่มาจวบจนกระทั่งปัจจุบันเป็นระยะเวลานานถึง 36 ปีเต็ม ต้องบอกว่าเป็นระยะเวลาที่ควรแก่การจด จำ ทั้งเรื่องราวจวบจนกระทั่งสิ่งของเครื่อง ใช้ประจำที่สมเด็จกรมพระยาดำรงฯเคยทรงใช้ ซึ่งรองปลัดกระทรวงมหาดไทยบอก กับเราอย่างภูมิใจนักภูมิใจหนา
กลับมาคุยกันต่อกับห้วงเวลาแห่งการสนทนารับรองว่ายังมีเรื่องราวดีๆ ชวน ให้ได้ติดตามกันต่อ โดยเฉพาะเรื่องของมงคลวัตถุที่ระลึกในกรมพระยาดำรงฯ "ม.ล. ปนัดดา" เล่าว่า จะมีก็คงเป็นเหรียญที่เป็น พระนามของท่านแล้วก็พระรูปที่แกะสลัก "เป็นเหรียญที่ระลึกคล้ายวันประสูติของท่าน ผมเองไม่ค่อยได้พกติดตัวนอกจากบางครั้งที่คิดว่าเราไปทำหน้าที่อะไรซึ่งเป็น ความสำคัญในหน้าที่ราชการ ทั้งนี้ก็เพื่อเป็นขวัญและกำลังใจแล้วก็เป็นสิริมงคล ก็จะพกติดตัว มิเช่นนั้นก็มักจะเชิญไว้ในที่อันควรกราบไหว้บูชา เพราะว่ามันอยู่ที่ใจนะสิ่งเหล่านี้ ไม่ใช่ว่าจะต้องอยู่กับตัวเรา ตลอด 24 ชั่วโมง ทุกอย่างอยู่ที่ใจ ไม่ว่าสิ่ง ศักดิ์สิทธิ์นั้นจะอยู่ที่ไหน ตัวเราจะอยู่ที่ไหน หากเรามุ่งรักษามาตรฐานของเราไว้ ให้ได้ แค่นึกถึงพระองค์ท่านก็เป็นสิริมงคลแล้ว"
การสนทนาเริ่มสนุกเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเราถามต่อถึงชีวิตการรับราชการแล้ว ต้องประสบกับปัญหาต่างๆ ว่ามีบ้างไหมที่ระลึกถึงพระองค์ท่าน เรื่องนี้รองปลัดมหาดไทยตอบว่าเป็นคำถามที่ดี ก่อนจะสาธยายให้เราได้ฟังต่อว่า "บางครั้งก็เคยนึกอยู่ในใจว่าอยู่ในสถานะของตัวเองมันลำบาก สุดแล้วแต่เพื่อนฝูงหรือว่าบุคคลอื่นๆ จะมองแต่โดยข้อเท็จจริงแล้ว ในการทำงานผมไม่เคยนำเรื่องสมเด็จกรมพระยาดำรงฯมากล่าวอ้างอะไรทั้งสิ้นผมจะมองพระองค์ท่านเหมือนกับที่ข้าราชการมหาดไทยคนอื่นๆ มองเหมือน กับที่นักเรียนยังจดจำท่านได้ ไม่เคยนำเอาพระนามหรือว่าพระเกียรติยศหรือศักดิ์ศรีของพระองค์ท่านมาค้ำจุนความ อยู่รอดของตนเอง สิ่งเหล่านี้อาจจะไม่เกิดขึ้นโดยความนึกคิดของตนเองซะทีเดียว แต่เพราะพ่อสอนไว้"
คุณพ่อผมถือเป็นแบบอย่างให้กับ ผมในการดำรงชีวิต อย่างแรกคือเรื่องของความอ่อนน้อมถ่อมตน พ่อบอกว่าที่เป็นเช่นนี้ได้เพราะพ่อศึกษาถึงจริยวัตรของสมเด็จกรมพระยาดำรงฯ ซึ่งพระองค์ท่านก็ทรงเป็นเช่นนั้น คือความ เรียบง่ายแล้วความอ่อนน้อมถ่อมพระองค์ที่ท่านเป็นแบบอย่างให้คุณพ่อและหลายๆ คน ผมเองไปทำงานที่ไหนก็ ตามจะนึกถึงสิ่งนี้ และเป็นธรรมดาครับในเมื่อเราเจอปัญหาอะไรต่างๆ บาง ครั้งก็จะต้องสวดมนต์นึกถึงพระองค์ท่าน ขอให้ท่านได้ประทานหรือว่าให้ความคิด ที่เป็นความถูกต้องเพื่อเราจะได้สามารถ ผ่านพ้นข้อปัญหาอะไรต่างๆ ไป
ตอนหนึ่งของการให้สัมภาษณ์ ม.ล.ปนัดดายังได้กล่าวถึงกรอบภารกิจที่ได้ รับมอบหมายสำหรับงานในกระทรวงมหาดไทยว่าตนได้รับมอบหมายให้กำกับดูแลงานกรมโยธาธิการและผังเมือง รวมถึงกรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย สองหน่วยงานสำคัญโดยมีเป้าหมายเพื่อให้ทุกอย่างเป็นไปตามแนวนโยบายแห่งรัฐและเพื่อประโยชน์สุขต่อพี่น้องประชาชน ในการบำบัดทุกข์บำรุงสุข
ส่วนประเด็นในเรื่องของความวุ่นวายทางการเมืองนั้น ถามว่ารู้สึกอึดอัดใจ บ้างหรือไม่ในฐานะที่เป็นข้าราชการประจำจะต้องทำงานในสภาวะแรงกดดัน เรื่องนี้เราได้รับคำตอบว่า "ผมขอเรียนตรงๆ บางเรื่องก็มีความรู้สึกไม่สบายใจแต่ ก็พยายามบอกตนเองว่าทำยังไงได้ในเมื่อเราเป็นข้าราชการแต่จะให้ผมปล่อยวางซะเลย ไม่ขบคิด ไม่เครียดอะไรทำนองนั้น ก็แสดงว่าไม่ใช่เรา ก็เหมือนกับว่าเราหลอก ตัวเองไม่สนอกสนใจ มันไม่ใช่เรา ฉะนั้นผมอยากจะเรียนว่าผมก็ต้องพยายามนำมาสู่บทบาทของตนเองในปัจจุบันว่าอะไรบ้างที่เราจะสามารถทำได้ในกรอบของความเป็นข้าราชการ ไม่ว่าจะเรื่องของการ รักษากฎระเบียบ เรื่องของความจงรักภักดี ที่คุณพ่อสอนไว้ว่า เกิดมาเป็นคนไทย โดย สัญชาตญาณ ความจงรักภักดีต่อแผ่นดิน ต่อองค์พระมหากษัตริย์อยู่เหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมด ผมก็พยายามทำอยู่ ไม่ได้ทำคนเดียว ครอบครัวก็ช่วยทั้งภรรยาและลูก ก็ถือกรอบความคิดเหมือนกัน"
กะว่าจะนำเสนอเรื่องราวในกรอบ แนวคิดของม.ล.ปนัดดา ดิศกุล ให้จบใน ฉบับนี้ แต่บังเอิญพื้นที่ค่อนข้างจำกัด เอาเป็นว่าอดใจไว้ตามต่อฉบับหน้า กับบทสรุปส่งท้ายรับรองว่ายังมีสาระให้ได้ตามต่อสำหรับเรื่องราวของผู้ชายคนนี้ที่ดูจะแสนธรรมดาแต่ไม่ธรรมดา จะบอกให้