ถ้าพูดถึงการลงทุนแล้ว ตามทฤษฎี มักจะมีการแบ่งสัดส่วน ว่าจากรายได้ 100% ต้องมาแบ่งเป็นค่าใช้จ่าย เงินออม และการลงทุน ซึ่งสัดส่วนนั้นก็ขึ้นอยู่กับรายได้ อายุ รวมถึงความสามารถในการรับความเสี่ยงของแต่ละคน แต่ในความเป็นจริง การที่จะทำอย่างนั้นได้มันก็ไม่ง่าย เพราะว่าในชีวิตจริงคนเรา มักจะต้องมีเรื่องของการซื้อความสุขเข้ามาด้วย

เอกพิทยา เอี่ยมคงเอก กรรมการผู้จัดการใหญ่ บริษัท สหการประมูล จำกัด (มหาชน) AUCT หนึ่งในผู้ที่เดินอยู่บนเส้นทางการลงทุนมายาวนาน เป็นทั้งนักวิเคราะห์ และเป็นนักกลยุทธ์ "สยามธุรกิจ" มีโอกาสได้พูดคุยถึงการลงทุนส่วนตัว ซึ่งคุณเอกได้เปิดเผยข้อมูลให้เต็มที่

คุณเอก เล่าว่า ตัวผมเองถือว่าเป็นลูกจ้างคนหนึ่ง และเป็นนักวิเคราะห์ ผมคิดว่าการออมและการลงทุนของผมต้องได้ผลตอบแทนกลับมา ซึ่งในประเทศเรา คนที่เป็นลูกจ้างโดยเฉพาะคนที่มีเงินเดือนสูงจะต้องเสียภาษี ซึ่งเลี่ยงไม่ได้ ยิ่งฐานเงินเดือนสูง ยิ่งเสียภาษีมาก บางคนแทบไม่อยากขึ้นเงินเดือน ขอเปลี่ยนเป็นค่าสวัสดิการอื่นๆ เพื่อจะได้ไม่ต้องโดนหักภาษี เพราะฉะนั้น การลงทุน อย่างแรกที่ผมทำก็คือ ผมเลือกการลงทุนที่ลดหย่อนภาษีได้ เช่น LTF RMF ซื้อประกัน ผมจะลงทุนในสิ่งเหล่านั้นก่อน โดยเฉพาะ LTF RMF ผมก็จะซื้อเต็มจำนวนมาตลอด ตั้งแต่ปีแรก

อันดับต่อมา คือปัจจัย 4 ของชีวิต ค่าใช้จ่ายต่างๆ รวมถึงที่อยู่อาศัย ผมเชื่อว่าทุกคนก็มีภาระที่ต้องชำระเรื่องปัจจัย 4 หลังจากนั้น ส่วนที่เหลือ ถึงจะเป็นการซื้อความสุขให้ตัวเอง อย่างผมเป็นคนที่ชอบรถ ชอบปืน ชอบนาฬิกา แต่ก็ไม่ได้คิดถึงขนาดหวังว่า สะสมตรงนี้แล้วจะได้เงินที่เป็นผลตอบแทนกลับมา แต่มันเหมือนเป็นการซื้อความสุขให้เรา

"การที่ผมชอบรถ อาจจะไม่ได้ซื้อรถแพงๆ เหมือนเศรษฐี แต่ผมก็ไปซื้อรถที่ผมชอบ มาแต่งรถ นี่ก็เป็นการซื้อความสุข ทั้งๆ ที่เรารู้อยู่แล้วว่า รถมันจะมีมูลค่า ลดลง แต่เราถือว่านั่นเป็นการซื้อความสุข การไปต่างประเทศก็ถือว่าเป็นการซื้อความสุขเหมือนกัน"

สำหรับผลตอบแทนจากการลงทุน ก็จะสะสมต่อยอดไปในอนาคต ผมไม่เอามาใช้ ซึ่งในเรื่องของการลงทุนนั้น สำหรับคนทั่ว ไป ถ้าให้ผมแนะ นำ ก็ต้องขึ้นอยู่ที่คาแรกเตอร์ รายได้ และความเสี่ยงที่สามารถรับได้ อย่างเช่น ถ้าไม่ได้เป็นมนุษย์เงินเดือน ก็อาจจะไม่จำเป็นที่จะต้องมาซื้อ LTF RMF แต่อาจจะต้องไปดูการออมหรือการลงทุนอื่นๆ ที่เหมาะสม นอกจากนี้ ต้องดูอายุด้วย ถ้าอายุ 60 ก็ต้องมีความมั่งคง จะล้มไม่ได้ ถ้าเป็นเด็กอายุไม่ถึง 30 ก็สามารถรับความเสี่ยงได้เต็มที่ เพราะถ้าล้ม ก็ยังมีแรงที่จะหาใหม่ได้

ในช่วงท้ายคุณเอกกล่าวว่า การพูดถึงเรื่องการออม มันอาจจะพูดได้ง่ายแต่มันทำยาก แต่สิ่งหนึ่งที่เราต้องคิด โดยเฉพาะคนที่ไม่ได้มีรายได้ประจำหรือมีรายได้ประจำแต่เป็นแค่ลูกจ้างมันบอกไม่ได้ว่าเค้าจะจ้างเราจนชั่วชีวิต เพราะฉะนั้นก็ต้องคิดถึงในวันที่เราไม่มีรายได้ พอคิดถึงจุดนั้นได้ ก็จะคิดถึงการออมเอง ซึ่งการออมนั้น มันไม่ใช่แค่ ฝากแบงก์ เล่นหุ้น ซื้อตราสาร ไม่ได้มีแค่นั้น บางคนชอบนาฬิกา สะสมนาฬิกาแล้วได้เงิน บางคนชอบทำเบเกอรี่ เปิดร้านเบเกอรี่แล้วรวย บางคนชอบรถ ซื้อขายรถแล้วรวย เหล่านี้จิงๆ มันเป็นการลงทุน แต่ก็สามารถเป็นการลงทุนเพื่อการออมได้ เพราะบางคนเก็บเงินไม่อยู่ ถ้าไม่ซื้อของ ก็ต้องหนีไปเป็นการลงทุน มันก็สามารถทำให้เกิดการออมได้เช่นเดียวกัน