ประเทศไทยเป็นประเทศหนึ่งในบรรดาประเทศที่เจริญแล้วทั้งหลายในโลกนับตั้งแต่สมัยตั้งกรุงสุโขทัยตลอดจนกรุงศรีอยุธยา กรุงธนบุรี และกรุงสุโขทัย ตลอดจนกรุงรัตนโกสินทร์เป็นราชธานี พระมหากษัตริย์ทุกพระองค์ ซึ่งทรงเป็นประมุขของประเทศได้ทรงเล็งเห็นความสำคัญของการคมนาคม ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่จะนำความรุ่งเรืองมาสู่ชาติ เสมือนโลหิตที่หล่อเลี้ยงชีวิตให้ดำรงอยู่ และในบรรดาทางเดินโลหิตสายนั้น การรถไฟคือทางเดินของโลหิตสำคัญสายหนึ่ง ซึ่งในราชอาณาจักรไทยสมัยก่อนๆ ยังไม่เคยมีเค้ารูปและโครงการอย่างหนึ่งอย่างใดที่จะแสดงให้เป็นที่ปรากฏชัดว่าการคมนาคมทางบกภายในประเทศ จะมีการขนส่งโดยทางรถไฟของรัฐบาลเกิดขึ้นเลย เพราะในเวลานั้นประชาชนยังนิยมใช้สัตว์ เช่น โค กระบือ ม้า ช้างและเกวียน เป็นพาหนะเพื่อประโยชน์ในการเดินทาง และลำเลียงสินค้าต่างๆ จากถิ่นหนึ่งไปยังอีกถิ่นหนึ่ง จนกระทั่งการขนส่งโดยทางรถไฟได้เริ่มมีชีวิตจิตใจขึ้นจนสำเร็จเป็นรูปร่างอันสมบูรณ์ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวแห่งกรุงรัตนโกสินทร์

โดยมีประกาศ พระบรมราชโองการสร้างทางรถไฟสยาม
ตั้งแต่กรุงเทพฯ ถึง เมืองนครราชสีมา
ลงวันที่ 1 มีนาคม ร.ศ.109 ซึ่งตรงกับพุทธศักราช 2433

ปีนี้ 2556 ผ่านมาแล้ว 123 ปี นายสมชัย จิตสุชน ผู้อำนวยการวิจัยด้านการพัฒนาอย่างทั่วถึง ของสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทยหรือทีดีอาร์ไอ ค้าน การพัฒนารถไฟความเร็วสูง ว่าไม่คุ้มทุน

ไม่น่าเชื่อว่า คำว่าไม่คุ้มทุนนั้น มันจะอยู่กับการวิจัยเพื่อพัฒนาประเทศไทย ได้อย่างไร ถ้าล้นเกล้าล้นกระหม่อม ในประวัติศาสตร์ของชาติ ไม่ทรงตัดสินพระทัย รถไฟไทยและเส้นทางจะเกิดขึ้นมาได้หรือไม่

ไม่น่าเชื่อว่า โดยหน้าที่พัฒนาประเทศไทย และโยกงบประมาณจำนวนมหึมา ไปให้วิเคราะห์วิจัย การขัดขวาง การพัฒนา คือคำตอบ

สนามบินสุวรรณภูมิ กว่าจะสร้างเสร็จ จำนวนผู้ใช้ก็ล้นไปข้างหน้า หรือทีดีอาร์ไอ ไม่รู้ว่า อีกไม่กี่ปีข้างหน้า คนทั้งอินโดจีนคนในเมืองจีนจะเดินทางมาประเทศไทย

ยุบซะดีไหม เสียดายงบประมาณ