เป็นความจริงที่ว่า...

ในจำนวนนักโทษมากกว่าสองแสนคนที่มีโทษจองจำอยู่ตามคุกต่างๆ รวมกัน 143 คุกทั่วประเทศในเวลานี้..มากกว่าครึ่งคือ นักโทษยาเสพติด

และมีแนวโน้มที่ชัดเจนว่า..ถึงจะขยายคุกให้ใหญ่โตกว้างขวางยิ่งกว่านี้...ก็จะไม่มีวันตามทัน..

ยาเสพติดเพิ่มนักโทษให้กับเรือนจำ...มากขึ้นทุกวัน

และก่อนหน้านั้น..ทั้งสถานีตำรวจทั้งอัยการและศาล..ต่างก็มีงานเป็นคดีล้นพ้น.. ท่วมทั่วไปทุกตัวองค์กร องค์การ

ทำไม...

ในประเทศต่างๆ ที่มีพลเมืองเหมือนกันมีประชาชนเหมือนกัน...มันถึงไม่มีนักโทษยาเสพติดมากมายอย่างเมืองไทยไม่ว่าในกัมพูชา ลาว เวียดนาม

หรือแม้แต่ในสหรัฐอเมริกา ที่ประชาชนมีเสรีภาพมากกว่าในประเทศไทย

เชื่อกันหรือไม่..

คนไทยตายเพราะพิษร้ายจากสุรา..มากกว่ายาเสพติด..และที่ตายมากกว่าสุราและยาเสพติดรวมกันคือมอเตอร์ไซค์..

ไม่นับที่บาดเจ็บล้มตายพิกลพิการจนกลายเป็นปัญหาประจำบ้านของผู้คนพลเมือง ไทย..

เขียนเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อที่จะถามว่า...เราประเทศไทยลำดับความเป็นไปของภัยแห่งชาติความวิบัติของประชาชนผิดไปจากความเป็นจริงหรือเปล่า

วันนี้..หากกลับกัน..ให้สุราเป็นเรื่องต้องห้ามอย่างยาบ้า...และให้ยาบ้ามีราคาเป็นแค่ยาขยันอย่างที่มันเคยเป็นมา..นักโทษจากการเสพสุรา..ก็คงจะล้นคุกเหมือนกัน

เขียนขึ้นมาเพื่อที่จะถามว่า...ระหว่าง "ยาบ้า" กับ "ประเทศไทย" อะไรกันแน่ที่บ้า...

ยาขยันเม็ดละไม่ถึงบาท...มันกลายเป็น..เม็ดละหลายร้อยบาท..เพราะยา... หรือเพราะคน..

เขียนขึ้นมาเพื่อที่จะให้กลับไปคิดกันเสียใหม่ว่า...วิธีการที่ใช้อยู่..ถ้ามันถูกต้อง..ถ้ามันใช่..เรื่องราวมันก็คงจบลงไปดีกว่านี้...ไม่ใช่ยิ่งตียิ่งโต ยิ่งปราบยิ่งเพิ่ม..

คนขายยาบ้าที่ว่าร่ำรวยนั้น..คนปราบยาบ้าต่างหากที่ร่ำรวยกว่า..