กองทัพไทยถึงยังไงก็ไม่พ้นคำครหาไปเกี่ยวพันกับการปฏิวัติรัฐประหาร เพื่อแย่งชิงอำนาจในหมู่ทหารชั้นสูง และความมักใหญ่ใฝ่ยึดแผ่นดินแบบเผด็จการ ที่ทหารในอดีตมักทำให้ทหารรุ่นหลังลอกเลียน แล้วก็ "ผนึกรุ่น" ของตัวเองยึดกุมเหล่าทัพให้มากที่สุด

วันดีคืนดีก็ยึดอำนาจโดยไม่แยแสระบอบประชาธิปไตย!

แต่แอบอ้างเหตุผลร้อยแปด อันเป็นความชั่วร้ายของระบบการเมืองไทย ทั้งที่ได้สั่งสมทักษะให้พัฒนาก้าวหน้าไปเรื่อยๆ แล้วแต่ความสามารถของนักการเมืองที่มีวิสัยทัศน์มากน้อยตามแต่ละยุคสมัย

ถ้าประเทศชาติได้เลือก "ประชาธิปไตย" เป็นระบอบที่เลวน้อยที่สุด หรือดีขึ้นเรื่อยๆ ไล่หลังชาติที่บูชาประชาธิปไตยจนเจริญ (รุ่งเรืองกว่าชาติที่ปกครองด้วยระบอบเผด็จการดุร้ายป่าเถื่อนเหมือนรัฐทหารในอัฟริกา)...นักการเมืองเขาจะแก้ปัญหาโดยโยนความขัดแย้งของนักการเมืองไปให้ประชาชนตัดสิน

ด้วยการ "เลือกตั้ง" ว่า จะให้พรรคการเมืองฝ่ายไหนได้อำนาจรัฐไปบริหาร

ไม่ใช่ให้พรรคการเมืองเสียงข้างน้อยเป็นฝ่ายมีอำนาจ หรือดันทุรัง

และไม่ใช่ให้กองทัพตั้งหน้าแต่จะยึดอำนาจ ซึ่งมองมุมไหนก็ทำลายประชาธิปไตยอยู่ดี

หรือแม้แต่พรรคการเมืองเสียงข้างน้อย สมคบกับฝ่ายทหาร รวมทั้งฝ่ายตุลาการภิวัตน์ร่วมกันผลิตโครงสร้างครอบงำแบบ "เผด็จการซ่อนรูป"...มันก็คือ เป็นจิตวิญญาณเผด็จการทั้งนั้น

การเมืองไทยวันนี้ ไม่ว่าจะเป็นการปล่อยข่าวโยก ผบ.ทบ.ไปเป็น ผบ.สูงสุด หรือการจุดม็อบของมวลชนบางกลุ่มเพื่อหวังยั่วยุให้ทหาร "ขับรถถัง" ออกมาปฏิวัติ รวมทั้งทำเป็น "มือที่สาม" ขว้างลูกเปตองและประทัดทำลายป้อม นสพ.ไทยรัฐอย่างเจตนาให้เข้าใจผิด แล้ว "ยืมมือไทยรัฐ" เป็นอาวุธเล่นงานรัฐบาลและมวลชนเสื้อแดงนั้น

มันเป็นอะไรที่ตื้นเขิน จับทางและรู้ทันเกมการเมืองได้หมด

ทำให้เห็นพัฒนาการในการทำลายประชาธิปไตยมันก้าวหน้าไปในรูปแบบใด ในขณะที่พรรคการเมืองบางพรรคซึ่งใช้เล่ห์เหลี่ยมขั้นมารอย่างไร โดยอ้างว่าต่อต้านเผด็จการ...แต่เผลอทีไรก็แอบไป "ชกใต้เข็มขัดไล่กัดทำลายประชาธิปไตย" หน้าตาเฉย

อยาก "ถามใจ" ไปยังผู้รักประชาธิปไตยทั้งหลายซักนิดเถอะว่า ท่านมองพรรคประชาธิปัตย์ปัจจุบันว่า ต่อต้านเผด็จการตรงไหน และพรรคนี้ยังได้ชื่อว่าบูชาประชาธิปไตยอีกซักกี่มากน้อย?

ผมถึงเห็นด้วยมาตลอดกับการปฏิรูปพรรคประชาธิปัตย์ เพราะเป็นห่วงพรรคดีๆ พรรคเก่าที่เคยยึดมั่นอุดมการณ์ต่อสู้เผด็จการอย่างยาวนานมาตลอด... แต่ขอโทษ เดี๋ยวนี้ไม่เห็นร่องรอยอดีตอีกเลย

ความทะเยอทะยานอยากได้อำนาจรัฐเพื่อบริหารประเทศให้เป็นไปตามนโยบายและเป้าหมายของตัวเองในระบอบประชาธิปไตย ผู้คนทุกวันนี้เขาฉลาดพอรู้ว่า ต้องได้มาตามลู่ทางประชาธิปไตย ด้วยการเลือกตั้งที่ประชาชนคนหมู่มากยินยอมพร้อมใจลงคะแนนเสียงให้

พรรคเสียงข้างน้อยก็ทำหน้าที่ค้านและตรวจสอบอย่างมีเหตุผลและมีหลักฐานอ้างอิง...ไม่ใช่ปั้นเอกสารเท็จ (จับได้มาแล้ว) มาทำลายล้างกัน

เห็นไหมครับว่า กาลเวลาที่ผ่านมา 50-60 ปี ผู้คนเขาก็รู้กันว่าฝ่ายไหนใส่ร้ายป้ายสีขนาดอ้างเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินมาปล่อยข่าว "ปรีดีฆ่าในหลวง" ...ใครล่ะที่ใช้วาทะ "จำลองพาคนไปตาย" ...หาเสียงทีไรชอบนักกับการใช้คำ "ไม่เลือกเรา เขามาแน่" (มันเป็นความเป็นความตายของชาติ หรือว่าแค่กลัวแพ้เลือกตั้งเท่านั้น)

ผมขึ้นต้นเรื่องทหาร เพราะมองเห็นการเมืองบ้านเราพลิกผันพันเกี่ยวระหว่างพรรคประชาธิปัตย์ และกองทัพมากที่สุด

วิธีคิดแบบทหาร ต้องยึด "ผู้นำกองทัพ" เป็นหลักวาทะผู้นำเสมือน "วาจาสิทธิ์" เป็น "ใบสั่ง" เป็น "กฎเหล็ก" หรือเป็น "อำนาจเบ็ดเสร็จ" ย่อมขัดแย้งและต่างมุมคนละขั้วกับระบอบประชาธิปไตยเหมือน "ฟ้ากับเหว" ...ผู้นำทหารแต่ละยุค แม้จะศึกษาระบอบประชาธิปไตยลึกซึ้งแค่ไหน ก็ไม่วายใช้วิธีปฏิบัติแบบผู้บังคับบัญชาสูงสุด...จึงอยู่ที่จิตสำนึกของผู้นำทหารแต่ละท่าน ว่าวิเคราะห์ อนาคตชาติได้อย่างถูกต้อง หรือจะปล่อยให้บ้านเมืองล้าหลังอยู่กับวังวน "เดี๋ยวยินดีกับประชาธิปไตย เดี๋ยวก็ยินร้ายเอาเผด็จการมาใช้"

การปล่อยข่าวโยก ผบ.ทบ.ไปเป็น ผบ.สูงสุด จึงเป็นบททดสอบวุฒิภาวะขั้นสูงของ ผบ.ทบ.เองว่าจะ "วีนแตก" หรือไม่ เพราะเจาะไปดูขุมกำลังทหารทุกเหล่าทัพแล้ว ฝ่ายรัฐบาลคงไม่โง่ไปปรับย้ายหรือก้าวก่ายกองทัพเกินไป...ใครๆ ก็รู้ว่า "รุ่น 12 เหนียวหนึบ" ขนาดไหน

แต่เชื่อเถอะ "อำนาจ" นอกจากไม่จีรังแล้ว ถ้าใช้อำนาจไม่เป็น ถึงขั้นปฏิวัติระบอบประชาธิปไตยซ้ำแล้วซ้ำเรื่อย วันหนึ่งเราคงได้เห็นเมืองไทย "ตามหลังเขมร" แน่นอน...ไม่ต้องเชื่อผม แต่ให้ฟังคำพูด "ฮุนเซน" ที่จะเกษียณการเมืองอีกเกือบ 20 ปีหน้าก็แล้วกัน!