สะบัดร้อนสะบัดหนาว : ณรงค์ ปานนอก

และแล้วความโหดอำมหิตด้วยเลือดและชีวิตก็ไหลนองแผ่นดินอียิปต์ทันทีที่ทหารเข้ามายุ่มย่าม แผลงฤทธิ์ด้วยการใช้อาวุธเข่นฆ่าประชาชนอย่างหน้ามืดเมามัน

การเมืองทุกมุมโลกที่มีกองทัพพัวพัน หรือกองทัพอ้างว่าเข้าข้างประชาชนด้วยอาวุธ ชาติไหนก็ชาตินั้นต้องบรรลัยวายวอดด้วยเลือดมนุษย์ถูกสังเวยอย่างไม่เลือกหน้าไม่เลือกเพศ แม้แต่ทารก

เมื่อเลือดชโลมดิน รัฐบาลที่เกี่ยวข้องก็ถูกตราหน้าว่าเป็น "รัฐบาลมือเปื้อนเลือด" ตรึงติดกลางหน้าผากอย่างไม่อาจลบเลือนได้ตลอดชีวิต

"อียิปต์สปริง" หะแรก แนวโน้มจะเป็นโมเดลให้กับกลุ่มการเมืองในไทยให้เลียนแบบต่อต้านรัฐบาลด้วยวิธีนอกสภา ไม่ว่าเป็น "ม็อบแช่แข็งประเทศไทย" หรือ "ม็อบหน้ากากขาว" หรือ "ม็อบทหารป่าแปลงร่างข้างสนามหลวง" มาถึงกลุ่มที่คุยว่าเป็นกองทัพประชาชนโค่นระบอบทักษิณ กระทั่งท้ายสุดที่แกนนำพรรคประชาธิปัตย์ ตัดสินใจ ทิ้งระบบรัฐสภาลงมาลุยข้างถนน คู่ขนานกับกลุ่มโค่นระบอบทักษิณนั้น ต่างกระดี๊กระด๊าที่เห็นกองทัพอียิปต์อ้างเข้าข้างประชาชน แล้วก็ยึดอำนาจรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง

เพื่อจะพูดได้เต็มปากว่า เห็นมั้ย ม็อบที่อียิปต์ก็ใช้พลังกดดันให้ทหารกล้ายึดอำนาจจากรัฐบาลเลือกตั้ง แล้วสถาปนารัฐบาลใหม่โดยคิดว่าสถานการณ์จะสงบราบคาบเหมือน "ปอกกล้วยเข้าปาก"

ที่ไหนได้ ไม่ทันข้ามเดือน การเมืองอียิปต์ก็สวิง สปริงยิ่งกว่าบูมเมอแรง เมื่อที่สุดแล้วทหารก็ยังทิ้งพฤติกรรมเดิมไม่ได้ และใช้อาวุธออกไล่ล่าฆ่าประชาชน อย่างอำมหิต... สถานการณ์ที่นั่นสุดสยอง ขนาดปืนรถถังกล้าลั่นไกยิงใส่ประชาชนมือเปล่าที่ไปยืนขวางอย่างโหดเหี้ยม จนเป็นเหตุกลียุคอย่างรวดเร็ว

ถึงขั้นทุกชาติต้องรีบเอาเครื่องบินไปขนประชาชนที่ไปเรียน-ไปทำงานกลับ รวมทั้งไทยด้วย

ประเทศอียิปต์กลายเป็นแดนมิคสัญญี เพราะความบ้าระห่ำของกองทัพที่ชอบตัดสินด้วยอาวุธมากกว่าระบบรัฐสภานั่นเอง

ยามนี้ที่อียิปต์ และซีเรีย ได้เปลี่ยนแหล่งท่องเที่ยวและสนามการค้า เป็นสนามรบโดยสมบูรณ์แล้ว

กลุ่มการเมืองหรือพรรคการเมืองไทยฝ่ายไหน ที่ยังกระเหี้ยนกระหือรือ หวังเสี้ยมหรือยั่วยุกระตุกหนวดทหารให้ออกมาปฏิวัติอีกละก็ ขอให้ถ่างหูถ่างตาดู "อียิปต์สปริง" ให้ดีก็แล้วกัน

ความจริงข้ออ้างความชอบธรรมทางกฎหมาย แล้วใช้ทหารออกมาสกัดหรือปราบม็อบ ไม่ว่าคำสั่งจะถูกต้อง หรือกำกวม ไม่เจตนาหรือจงใจ ถ้าลงท้ายทำ ให้ประชาชนหรือเจ้าหน้าที่เสียชีวิต

จิตสำนึกทางการเมืองอันสูงสุดเบื้องแรกของคนเป็นผู้นำการเมืองต้องแสดงภาวะ "รับผิดชอบ" โดยไม่ต้องหันหน้าเลิกลั่กไปถามความเห็นจาก ใครอีกแล้ว

แต่เพราะไม่รับผิดชอบนี่แหละ แถมยังอ้างข้างๆ คูๆ แล้วโยนความผิดให้พ้นตัวตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ จึงทำให้ผู้คนที่รักความเป็นธรรมสะอิดสะเอียน และดูจะไม่เชื่อถือในถ้อยคำที่ "ดีแต่พูด" ต่อไปอีก

ผลการเลือกตั้งหลังเลือดชโลมดินแล้ว ประชาชนส่วนใหญ่ถึงเห็นใจและหลั่งไหลออกมากาคะแนนให้ฝ่ายที่ถูกยึดอำนาจจากการเลือกตั้งได้รับชัยชนะแบบ ถล่มทลาย

บทเรียนการใช้ทหารเป็นเครื่องมือตัดสินทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตย จึงทำให้รัฐบาล ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร เข็ดเขี้ยว ขณะที่กองทัพเองเมื่อ "เสียค่าโง่" กลายเป็น "ปฏิวัติเสียของ" ไปแล้ว จึงขยาดแขยงที่จะหูเบาเชื่อน้ำคำนักการเมืองที่ "เอาแต่พ่นน้ำลาย" เพื่อหวังจะยั่วยุให้กองทัพเสียศักดิ์ศรีซ้ำแล้วซ้ำเล่าอีก

ประสบการณ์ของฝ่ายรัฐบาลจึงเน้นการเฝ้าระวังควบคุมมวลชนโดยไม่ใช้ทหารไม่ใช้อาวุธร้ายแรง "ไม่ใช้สไนเปอร์" แต่อาศัยกำลังตำรวจที่เข้าใจงานมวลชน มีเครื่องมือสกัดม็อบอย่างไม่เสียเลือดเนื้อ อย่างน้อยก็ 2 ครั้งที่ผ่าน ได้แสดงผลลัพธ์น่าพอใจ แม้ฝ่ายม็อบจะโวยวายว่ารุนแรงบ้าง ก็ไม่ถึงขั้นเสียชีวิต

ผิดกับรัฐบาลอภิสิทธิ์ที่ไม่รับผิดชอบความตายของคนเหยียบร้อย!

อียิปต์สปริง ที่สปริงเด้งในห้วงหลังจนประชาชนตายนับพันศพ จึงเป็นบทเรียนที่คล้ายคลึงยุคม็อบเสื้อแดงต่อต้านรัฐบาลอภิสิทธิ์ซึ่งใช้กำลังทหารเป็นเครื่องมือทำลายประชาชนด้วยอาวุธสงคราม และควรถูกประณามเหมือนรัฐบาลชั่วคราวของอียิปต์ปัจจุบัน

ถ้าพรรคประชาธิปัตย์จะเดินเกมการเมือง เพียงเชื่อ "แป๊ะลิ้ม" ให้ส.ส. ลาออกไปจุดม็อบข้างถนนเพื่อหวังเลียนแบบอียิปต์ละก็...ขอให้จำนิยามที่ผู้เฒ่าแห่งพรรคอย่างท่านชวน หลีกภัย เคยพูดว่า "เชื่อมั่นในระบบรัฐสภา" จะถูกทำลายอย่างยับเยิน น้ำคำที่พวกท่านเคยพูดให้ผู้คนรักประชาธิปไตยมาในอดีต ก็จะย้อนรอยกลายเป็น "ถ่มน้ำลายรดหน้าตัวเอง" ให้ด่างพร้อยไปอีกนานเท่านาน.. "แป๊ะลิ้ม" ก็จะได้หัวร่องอหายด้วยความสะใจที่ขนาดพรรคเก่าแก่ ยัง "แพ้เล่ห์แป๊ะลิ้ม" อย่างน่าเขกกระโหลกตัวเองยิ่งนัก!