กฎหมายขายตรง กลายเป็นประเด็นฮอตฮิตในช่วงนี้
นับตั้งแต่ "สมาคมธุรกิจเครือข่ายขายตรงไทย (TDNA)" จัดการเปิดตัวแผนงานของสมาคม โดยมีเรื่องหลักที่จะทำเพื่อ ให้เกิดขึ้นอย่างเป็นรูปธรรม คือ การรณรงค์ให้รัฐมีการแก้ไขกฎหมายขายตรง และตั้งหน่วยงานที่มีอำนาจเทียบเท่า "กรม" ขึ้นมาดูแลวงการขายตรงอย่างเฉพาะ "นสพ.สยามธุรกิจ" ก็มี การก่อตั้งคอลัมน์ "แก้กฎหมายส่งเสริมขายตรงไทย" ขึ้น เพื่อหวังเป็นส่วนหนึ่งในการผลักดันอุตสาหกรรมขายตรงของเมืองไทย
การเปิดตัวคอลัมน์ดังกล่าว ไม่มีแนวความคิดอื่นใด นอกจากการทำหน้าที่สื่อ ที่ต้องเสนอความจริงของแวดวงต่างๆ พร้อมยกระดับแต่ละสิ่งที่ดีและถูกต้อง เพื่อหวังเป็นประโยชน์ ในกรอบจรรยาบรรณสื่อ
และสำหรับวงการขายตรง สิ่งที่ต้องพยายามผลักดันให้ เกิดขึ้นก็คือ การแก้ไขกฎหมาย หากจะให้เห็นภาพคงต้องใช้คำ ที่แรงขึ้นมาหน่อยเพื่อความเข้าใจ นั่นคือ "กฎหมายขายตรงในปัจจุบัน คือ จุดอ่อนของวงการขายตรงไทย"
สิ่งที่กล่าวมานี้ คือ เรื่องจริง
ต้องยอมรับว่า กฎหมายขายตรงที่ใช้อยู่ คือ พระราชบัญญัติ ขายตรงและตลาดแบบตรง พ.ศ. 2545
หลายคนบอกว่า "แค่ชื่อตัว พ.ร.บ.2545 นี้ ก็ผิดแล้ว"
ธุรกิจขายตรงกับธุรกิจตลาดแบบตรง เป็น 2 สิ่งที่ต่างกัน หลายจุด หรือพูดง่ายๆ คือ ต่างกันโดยสิ้นเชิง
สิ่งนี้ถูกจับรวมกัน โดยก็ไม่ทราบว่าเพราะอะไร ทำไมธุรกิจ ขายตรง และตลาดแบบตรง ถึงต้องมาใช้กฎหมายเล่มเดียวกัน
ทั้งที่ก่อนหน้านี้จนถึงทุกวันนี้ ก็มีการเรียกร้องให้มีการแยกกฎหมายจากทั้ง 2 วงการธุรกิจ เพื่อความชัดเจนของธุรกิจ กฎข้อบังคับมากมายหลายข้อใช้เหมือนกันไม่ได้ นี่คือจุดแรกที่บอกว่า ทำไมกฎหมายถึงเป็นจุดอ่อน
ต่อมาคือ เรื่องของกฎหมายระเบียบต่างๆ ที่บัญญัติไว้ โดยกูรูของวงการหลายท่าน ชี้ให้เห็นในส่วนกฎแต่ละข้ออย่าง เห็นภาพ ซึ่งเรื่องกฎหมายเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน เข้าใจไม่ง่าย แต่ก็ต้องพยายามเข้าใจ
โดยกูรูหลายท่านบอกเป็นทำนองเดียวกันว่า "กฎหมาย ขายตรงไทยที่ใช้อยู่คือ พ.ร.บ.2545 นี้ มีความล้าหลังมาก ธุรกิจเคลื่อนตัว และพัฒนาไปไกล เห็นทีจะใช้กันไม่ได้ ซึ่งทุกคนรู้ และทราบดี"
จนกลายเป็นว่า กฎหมายขายตรงกลับไม่สามารถปกป้อง ดูแลธุรกิจได้ ซึ่งไม่ต้องเอ่ยถึงเรื่องการยกระดับวงการ
ข้อบังคับต่างๆ ไม่มีผล จับกุมใคร หรือบริษัทไหนแบบ ชัดเจน ก็ต้องวิ่งโร่ไปหาเปิดข้อกฎหมายเล่มอื่นๆ มาควบคู่ โดย ที่แทบไม่จำเป็นต้องเปิด หรือหยิบกฎหมายขายตรงขึ้นมาเลย "เพราะไม่มีใครทำผิดกฎหมายขายตรง"
เหล่า 18 มงกุฎ หรือโจรในคราบนักธุรกิจ มีการศึกษากฎหมายขายตรงมาเป็นอย่างดีในปัจจุบัน จนเลี่ยงการทำผิดกฎหมายขายตรงได้อย่างแนบเนียน แต่ก็ทำธุรกิจในรูปแบบระดมทุน หรือที่เรียกง่ายๆ คือทำเป็นแชร์ลูกโซ่
แต่เมื่อรัฐเห็น และทราบถึงความไม่ชอบมาพากล ถึงเวลาที่ ต้องเอากฎหมายเข้าจับกุม หลายบริษัทที่กระทำผิดเอาตัวรอดจาก ช่องโหว่ของกฎหมายได้อย่างลอยนวล ซึ่งมีให้เห็นมากมายหลายครั้ง
ส่วนเรื่องหนึ่งที่เป็นเรื่องใหญ่ที่ต้องเร่งทำ คือ การตั้งสำนัก-งาน หรือหน่วยงานอะไรขึ้นมาสักอย่าง เพื่อมีอำนาจในการเป็น หน่วยงานที่ควบคุมดูแลธุรกิจขายตรงอย่างเฉพาะ ไม่ใช่แค่ให้ธุรกิจ ขายตรงอยู่กับ "สคบ." ซึ่งมีภาระหน้าที่มากมายมหาศาลดูแล
วงการขายตรงเดินหน้าไปไกล หากปัญหาอยู่ที่ไม่มีวิธีที่ดีในการยกระดับวงการ
ก็ไม่ควรให้มีอะไรฉุดรั้งความเจริญของธุรกิจ...