"คัดค้าน พ.ร.บ.นิรโทษกรรม" .. ประโยคนี้ถือเป็นที่ฮอตฮิตประจำฤดูกาลนี้ มีแทรกซึมอยู่ทั่วพื้นที่ ไม่ว่าจะเป็นตามสี่แยก พื้นที่ข่าว หรือแม้ แต่ในโลกของอินเตอร์เน็ต ต้องยอมรับว่าภาพสะท้อนของพลังประชาชนในครั้งนี้ยิ่งใหญ่กว่าที่ประเมินไว้ในเบื้องต้น อย่างเช่นในเฟซบุ๊ก ภาพประจำตัวเกือบทุกคนแทบจะเป็นเหมือนกันหมด คือพื้นสีดำ ตัวอักษรสีขาวเขียนว่า "คัดค้าน พ.ร.บ.นิรโทษกรรม"

เป็นปรากฏการณ์เดียวที่ 2 ขั้วการเมือง มีแนวทรรศนะไปในทิศทางเดียวกัน

อย่างกรณีที่ นางธิดา ถาวรเศรษฐ แกนนำ นปช. ออกมายืนยันที่ไม่สนับสนุนร่าง พ.ร.บ.นิรโทษกรรม พร้อมทั้งกล่าวว่า ไม่เห็นด้วยที่การนิรโทษกรรม ครอบคลุมให้ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรี และผู้สั่งสลายการชุมนุมเมื่อปี 2553 พ้นผิด แต่ก็จะไม่เป็นฝ่ายตรงข้ามรัฐบาล หาก ยังคงไม่สนับสนุนให้เกิดการรัฐประหาร

หรือแม้แต่ นายจตุพร พรหมพันธุ์ ก็แสดงจุดยืนขออยู่ปากซอย ไม่เข้าซอยตันร่างนิรโทษกรรม เนื่องจากละทิ้งการรับผิดชอบการตายประชาชนไม่ได้ พร้อมเตือนเพื่อไทย-รัฐบาลกำลังถูกลวงไปฆ่า ชี้มีกับดัก-อุปสรรคใหญ่หลวงรออยู่ข้างหน้า บอกเพิ่งเป็นจุดเริ่มต้นเท่านั้น

อีกฝั่งคือประชาธิปัตย์คงไม่ต้องพูดถึงเพราะเป็นขั้วที่ขัดแย้งกับรัฐบาลทุกเรื่องอยู่แล้ว เรียกว่ารัฐบาลแค่อ้าปาก ก็ค้านไว้ก่อน

แม้แต่ในภาคส่วนธุรกิจก็ออกมาแสดงพลังอย่างเนืองแน่นบนถนนสีลมด้วยการเป่านกหวีดพร้อมกันเป็นเวลา 1 นาที เพื่อคัดค้านพ.ร.บ.นิรโทษกรรม

แม้แต่ในส่วนของนักศึกษาก็มีการออกมาเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่อง

อย่างกลุ่มนักศึกษาของมหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์ที่มีชื่อเสียงเรื่องการเมืองมานานได้มีการออกมาทำหนังสือยื่นกับวุฒิสภา ในเรื่องนี้โดยเห็นว่าการนิรโทษกรรม ต้องเฉพาะปชช.จากชุมนุมทางการเมืองตามรธน.แต่ไม่ครอบคลุมเจ้าหน้าที่ของรัฐ แกนนำ และผู้ที่ถูกกล่าวหาว่าผิดโดยองค์กร ที่จัดตั้งหลังการรัฐประหาร

โดยองค์การนักศึกษาและสภานักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์เห็นว่า การชุมนุมทางการเมือง เป็นการแสดงออกทางการเมืองหรือความขัดแย้งทางการเมืองอันเป็นการใช้สิทธิเสรีภาพขั้นพื้นฐาน ตามวิถีทางประชาธิปไตยที่มีการรับรองไว้ ตามรัฐธรรมนูญ แต่การนิรโทษกรรมนั้นจะต้องไม่ครอบคลุมถึงการกระทำของเจ้า หน้าที่ของรัฐที่เกี่ยวกับเหตุการณ์การชุม นุมทางการเมืองที่เกิดขึ้นหรือการกระทำของแกนนำผู้ชุมนุมหรือการกระทำของบุคคลที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิดโดย คณะบุคคลหรือองค์กรที่จัดตั้งขึ้นภายหลังการรัฐประหาร 19 กันยายน พ.ศ.2549 ถึง 10 พฤษภาคม พ.ศ.2554 รวมถึงองค์กร หรือหน่วยงานที่ดำเนินการในเรื่องดังกล่าว สืบเนื่องต่อมา

ในส่วนของการพิจารณาร่างพระราชบัญญัติฉบับดังกล่าวของสภาผู้แทนราษฎรนั้นจึงมีปัญหาความชอบและไม่ชอบ ด้วยกฎหมายประการหนึ่งคือ หลักการใน ร่างพระราชบัญญัติที่ได้มีการลงมติให้ความเห็นชอบในวาระที่สามนั้นได้มีการแก้ไข เพิ่มเติมโดยคณะกรรมาธิการวิสามัญฯในวาระที่สอง ซึ่งทำให้แตกต่างในสาระสำคัญ เป็นอย่างมากกับหลักการในร่างพระราชบัญญัติที่สภาผู้แทนราษฎรได้ลงมติรับหลัก การไว้ อันเป็นการกระทำที่ขัดกับข้อบังคับ การประชุมสภาผู้แทนราษฎรพ.ศ.2551 ข้อ 117 วรรคสามที่ว่า คณะกรรมาธิการอาจ เพิ่มมาตราใหม่หรือตัดทอนหรือแก้ไขมาตราเดิมได้ แต่ต้องไม่ขัดกับหลักการแห่ง พระราชบัญญัตินั้น ดังนั้นการพิจารณาร่าง พระราชบัญญัติดังกล่าวจึงอาจมีปัญหาความชอบด้วยรัฐธรรมนูญ

จึงได้มีการเรียกร้องให้วุฒิสภามีมติ ไม่ให้ความเห็นชอบต่อร่างพระราชบัญญัติ ฉบับดังกล่าว และให้สภาผู้แทนราษฎรดำเนินกระบวนการให้ถูกต้องโดยยึดหลักการเดิม ตามที่ได้รับหลักการเอาไว้ตามวาระที่หนึ่ง

และเห็นว่าการตราพระราชบัญญัติ นิรโทษกรรมนั้นควรนิรโทษกรรมให้แต่เฉพาะบรรดาการกระทำของประชาชนอันเนื่องมาจากการชุมนุมทางการเมืองหรือการแสดงออกทางการเมืองอันเป็นการใช้สิทธิเสรีภาพขั้นพื้นฐานตามวิถีทางประชาธิปไตยที่มีการรับรองไว้ตามรัฐธรรมนูญเท่านั้นและการนิรโทษกรรมควรจะเป็นการสร้างความปรองดองอย่างแท้จริงมิใช่เป็นการสร้างความขัดแย้งให้เกิดขึ้นในประเทศดังที่ปรากฏอยู่ในปัจจุบัน

ในส่วนขององค์กรต่อต้านคอร์รัปชั่น (ประเทศไทย) มองว่าเรื่องดังกล่าวเกี่ยว ข้องโดยตรงกับปัญหาการคอร์รัปชั่นในประเทศและได้มีความพยายามเคลื่อนไหวในการยื่นหนังสือกับองค์กรระหว่างประเทศ ไม่ว่าจะเป็นองค์การสหประชา ชาติ สถานทูตต่างๆ ทั้งสหรัฐอเมริกา โดยเฉพาะประเทศสวีเดน ซึ่งเป็นหนึ่งในกลุ่มประเทศสหภาพยุโรป EU (European Union) ซึ่งเป็นประเทศที่ให้ความสำคัญกับ การรณรงค์ด้านธรรมาภิบาล และการต่อสู้ กับปัญหาคอร์รัปชั่น จนได้คะแนนความโปร่งใสของประเทศติดอันดับ 1 ใน 5 ของ โลกอย่างต่อเนื่อง หรือแม้แต่แถลงการณ์ คัดค้าน พ.ร.บ.นิรโทษกรรมให้กับประธาน วุฒิสภาและสมาชิกวุฒิสภาก็ตาม

ในส่วนขององค์กร ฮิวแมน ไรท์ วอช โดยนายแบรด อดัมส์ ผู้อำนวยการ ระบุว่า กฎหมายดังกล่าวจะทำให้ผู้ที่กระทำความผิด และผู้ที่มือเปื้อนเลือดไม่ได้รับการลงโทษแต่อย่างใด

คณะกรรมาธิการวิสามัญได้พิจารณา และมีมติแก้ไขร่างพระราชบัญญัตินิรโทษกรรม เมื่อ 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา โดยขยายการนิรโทษกรรมครอบคลุมให้กับทุกคนที่เกี่ยวข้องกับการชุมนุมทางการเมืองเมื่อปี 2553 และล้างผิดให้กับคดีที่ถูกดำเนินการโดยองค์กรที่จัดตั้งขึ้นหลังการรัฐประหาร เมื่อปี 2549 รวมถึงคดีที่ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรี ถูกตัดสินพิพากษาจำคุกในคดีทุจริตประมูลซื้อที่ดิน รัชดาภิเษก โดยคณะกรรมการตรวจสอบการกระทำที่ก่อให้เกิดความเสียหายแก่รัฐ (คตส.) อีกด้วย

งานนี้ต้องยอมรับว่าเสียงของประชาชนเป็นใหญ่ แต่รัฐบาลจะรับฟังหรือไม่เป็นอีกเรื่อง ในฉบับกลางซอยที่ "วรชัย เหมะ" เคยยื่นและถูกประณาม มาแล้ว หากคราวนี้ถูกดึงกลับมาชูในมือ ไม่แน่รัฐบาลอาจหล่อกว่าตะแบงดันทะลุกำแพงก็เป็นได้..