ความร่วมมือระหว่างไทยและมาเลเซีย ในการจัดตั้งเมืองอุตสาหกรรมยาง หรือรับเบอร์ซิตี้ ที่ชายแดนไทย-มาเลเซีย โดยมาเลเซียจะพัฒนาพื้นที่ในเมืองโกตาปูตรา รัฐเกดะห์ ส่วนไทยจะลงทุนในนิคมอุตสาหกรรมยางพาราที่ อ.นาทวี จ.สงขลา บนเนื้อที่ 6,000 ไร่ มูลค่ารวมการลงทุนกว่า 100,000 ล้านบาท โดยผลที่จะได้รับจากความร่วมมือของทั้ง 2 ประเทศ จะเป็นการกระตุ้นให้เกิดความต้องการใช้ยางอีกไม่ต่ำกว่า 200,000 ตัน นี่คือการ ขับเคลื่อนในนโยบายของรัฐบาลไทย เพื่อสานต่อเป้าหมายการเป็นศูนย์กลางยางพาราของโลก "ไทยแลนด์ เวิลด์ รับเบอร์ ฮับ" โดยมีองค์ ประกอบจากการที่ไทยมีวัตถุดิบมากที่สุดในโลกหรือส่งออกมากที่สุด
นั่นก็คือ จะมีผลผลิตเฉลี่ยกว่าปีละ 3.1-3.6 ล้านตัน และส่งออก 2.7-3.0 ล้านตัน เป็นความต่อเนื่องด้านหนึ่งที่เกิดขึ้นระหว่างการจัดงาน "วันยางพาราอาเซียน" ที่จ.ภูเก็ต เมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมา และสาระสำคัญนอกจากการเป็นเวทีความร่วมมือในการแลกเปลี่ยนนวัตกรรมและเทคโนโลยีการเพาะปลูกยางพาราจากประเทศผู้ผลิตยางพาราทั้ง 10 ประเทศแล้ว ยังเป็นการลงนามความร่วมมือด้านต่างๆ รวมถึงการผลักดันให้เกิด "รับเบอร์ซิตี้" ในอีกทางหนึ่ง
จากความเคลื่อนไหวดังกล่าว อาจจะให้ภาพในความร่วมมือของประเทศผู้ผลิตยางพาราที่มีบทบาทในตลาดโลก ถึงกระนั้น มติอย่างเป็นทางการของชาวสวนยางพาราภาคใต้และภาคตะวันออก ในนามของชุมนุมสหกรณ์ชาวสวนยางแห่งประเทศไทย จำกัด (ชสยท.) ได้นำเสนอแนวทางเป็นของตัวเองต่อการแก้ไขปัญหาราคายางพาราต่ำตกและยังคงมีแนวโน้มลดลงอย่างต่อเนื่อง โดยมติของที่ประชุม ณ ที่ทำการของ ชสยท. ใน อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา คือการเลือกที่จะพึ่งพาตนเองเป็นหลักและใช้รัฐเป็นรอง ทั้งนี้ ในส่วนของเกษตรกรจะดำเนินการ 4 มาตรการ คือ 1.ลดปริมาณการผลิตยางพาราธรรมชาติลง 50% ในครึ่งปีหลัง ตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม-31 ธันวาคมนี้ โดยคาดการณ์ถึงผลผลิตที่จะลดลงรวม 2.7 ล้านตัน
2.เลื่อนการเปิดกรีดยางในฤดูกาลนี้ไปเป็นเริ่มกรีดพร้อมกันทั่วประเทศ ในวันที่ 1 กรกฎาคม ซึ่งจะทำให้ปริมาณยางหายไปจากระบบ 250,000 ตัน 3.ให้ตลาดประมูลยางของสำนักงานสงเคราะห์ การทำสวนยาง (สกย.) ที่อยู่ภายใต้การดำเนินงานของเกษตรกรและสถาบันเกษตรกรทั่วประเทศกว่า 200 แห่ง ปิดตลาดทั้งหมด และเริ่มเปิดดำเนินการอีกครั้งตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม เป็นต้นไป เพื่อลดปริมาณยางออกสู่ตลาด และ 4.ให้สถาบันเกษตรกรที่ส่งยางเข้าประมูลในตลาดกลางยางพาราทั่วประเทศ 5 ตลาด ได้แก่ ตลาดกลางสงขลา นคร-ศรีธรรมราช สุราษฎร์ธานี หนองคายและบุรีรัมย์ หยุดส่งยางเข้าประมูลและให้ส่งอีกครั้งวันที่ 1 กรกฎาคม เป็นต้นไป
ขณะที่มาตรการของชสยท. ต้องการให้รัฐสนับสนุน ประกอบด้วยให้รัฐหยุดนโยบายแทรกแซงราคา เพราะ 1 ปีที่ผ่านมาแสดงให้เห็นว่ากระบวนการนี้ล้มเหลว แต่ให้ดำเนินการช่วยเหลือเกษตรกรที่ลดปริมาณการผลิตยางธรรมชาติ โดยการปล่อยเงินกู้ปลอดดอกเบี้ยให้เกษตรกรผ่านสถาบันเกษตรกร เพื่อใช้ในการดำรงชีวิต โดยมีระยะเวลาจนกว่าวิกฤติราคายางจะคลี่คลาย ให้รัฐสนับสนุนสถาบันเกษตรกรที่มีความพร้อม ในการก่อสร้างโรงงานแปรรูป และสนับ สนุนเงินทุนหมุนเวียนในการดำเนินการ และให้รัฐจัดให้มีการสร้างโรงงานแปรรูปผลิตภัณฑ์เพื่อรองรับการใช้ยางธรรมชาติของเกษตรกรในราคาถูก ขณะเดียว กันรัฐบาลควรที่จะผลักดันให้เกิดการจัดตั้งโรงงานผลิตยางรถแห่งชาติ เพราะเชื่อว่านี่คือทางออกของการแก้ไขปัญหาราคาผลผลิตที่ลดลงได้อย่างยั่งยืน
"มติดังกล่าวจะดำเนินการพร้อมกัน เพื่อลดปริมาณยางให้ออกสู่ตลาดให้น้อยลงและเป็นการแข่งขันกับผู้ซื้อในตลาดโลกโดยตรง ซึ่งในส่วนของชสยท. เห็นตรงกันว่า จะไม่ใช้มาตรการชุมนุมประท้วง เพราะไม่ใช่ทางออกของปัญหา แต่จะใช้วิธีรวมตัวกันของชาวสวนยางพารา เพื่อกำหนดแนวทางด้วยตัวเอง" เพิก เลิศวังพง ประธานชุมนุมสหกรณ์ชาวสวนยางแห่งประเทศไทย กล่าวขยายความ
ต้องยอมรับว่า ปัจจุบันภาคการผลิต ไทยจะมีต้นทุนการผลิตสูงกว่าประเทศผู้ผลิตรายใหญ่อื่นๆ เช่น อินโดนีเซีย เวียดนาม ส่วนการส่งออกมีต้นทุนสูงและมีตลาดแคบ เมื่อเปรียบเทียบกับประเทศคู่แข่งที่สำคัญ คือ มาเลเซีย และอินโดนีเซีย ระบบตลาดที่ยังไม่เอื้อต่อการส่งออก และไม่สามารถกำหนดราคายางในตลาดโลกได้ กับการใช้ยางเพื่อแปรรูปในประเทศยังมีข้อจำกัด และมีอัตราการขยายตัวอยู่ในระดับต่ำ ทำให้ไทยต้องพึ่งพาตลาดส่งออกเป็นหลัก และอยู่ในสถานะเสียเปรียบประเทศคู่แข่ง สำหรับต้นทุนการผลิตยางของเกษตรกรชาวสวนยางนั้น มีแนวโน้มเพิ่มขึ้น จากประสิทธิภาพการผลิตยางของเกษตรกรต่ำและการถ่ายทอดเทคโนโลยีที่ไม่เหมาะสม