หมายเหตุแห่งสยาม : by ฤทัย พัชระ

ผมคิดไม่ถึงจริงๆ ว่า นายกรัฐมนตรี หัวหน้าคณะรัฐประหารจะมีอารมณ์ขันขนาดนี้

พูดได้เต็มปากว่า ตั้งแต่มีหัวหน้าคณะรัฐประหารมากว่า 80 ปี พลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา มีอารมณ์ขันมากที่สุด และเวลาพูดให้ขันนั้น หน้าตาท่านขึงขังเสียด้วย ทำให้น่าขันมากขึ้นไปอีก

เวลานี้ ผมต้องคอยจับตา และเงี่ยหูฟังว่า เมื่อไรที่พลเอกประยุทธ์ไปปาฐกถาพิเศษที่ไหน ผมจะไม่ยอมพลาด

เวลานายกฯ พูดเรื่องคนที่ไม่ชอบเสียภาษี และชอบหลบกัน ท่านก็บอกว่า อย่าไปทำเลย ไม่ต้องกลัวหรอกเรื่องการเสียภาษี ถึงแม้จะมีรมว.คลังชื่อ สมหมาย ภาษี เข้าไปด้วย คนได้ฟังแล้วก็ฮากัน

อย่างเรื่องราคายางที่กำลังตกต่ำ ท่านก็บอกว่า ตอนมีราคาดี ก็ชอบปลูก ขยายการปลูกกันเหลือเกินจนล้น ไม่รู้จะไปขายที่ไหน ต่อไปคงต้องไปขายยางในดาวอังคาร คนไม่ได้ปลูกยางหรือไม่ได้เกี่ยวข้องราคายาง ฟังแล้วหัวร่อกันกลิ้ง

ยิ่งคนของพรรคปชป.และกปปส.ที่เคยช่วยชาวสวนยางประท้วง หาเหตุไล่รัฐบาล จะเอาราคายางกิโลละ 120 บาท แต่รัฐบาลยิ่งลักษณ์ให้ได้แค่ 90 บาท (ตอนนี้อาจจะเหลือแค่ 40-50 บาท) ยิ่งขำใหญ่

พวกเขาขำคนที่ปลูกยาง ขำที่คนเหล่านี้รัก ปชป.กันเหลือเกิน พอขาดทุนจากราคายางจนต้องตัดต้นยางขาย ครอบครัวอยู่กันลำบากยากแค้น กินกับข้าวได้น้อยอย่างลง คนของปชป.จึงขำคนที่ลงคะแนนให้ตัวเองว่า ทำไมถึงงมงายง่ายดายอะไรปานนั้น

เป็นบทเรียนทางการเมืองที่สำคัญมากว่า ชีวิตและปากท้องของชาวบ้านชาวสวนนั้นมีความสำคัญเพียงแค่ใช้ต่อรองทางการเมืองเท่านั้นหรอกหรือ

หลังจากเอาชนะทางการเมืองผ่านไปแล้ว ก็คิดซะว่า ตัวใครตัวมัน หลังจากนี้เป็นเรื่องของมึงที่ต้องเศร้าและเจ็บปวด ไม่ใช่เรื่องของกูที่นั่งขำดูพวกมึงอยู่บนภูสูง

แต่ยุคใหม่นี้ คนดีๆ เขาไม่ยอมรับประชานิยมกันแล้วและจะไม่มีนักการเมืองเอา “ประชานิยม” มาขายอีก การเมืองยุคใหม่จะไม่เอาใจประชาชน เพราะประชาชนคนเล็กคนน้อย (ก็แค่ 40-50 ล้านคน) ไม่มีประโยชน์อะไรให้นำมาพิจารณาเป็นนโยบายรัฐบาล การใส่ใจในสวัสดิภาพของข้าราชการและทหารตำรวจน่าจะมีความสำคัญกว่า จึงต้องเริ่มพิจารณาขึ้นเงินเดือนให้ข้าราชการทั้งประเทศ แล้วเงินก็จะไหลกลับไปสู่ประชาชนเอง

มีใครสงสัยอะไรไหม...(ฮา)

อีกเรื่องที่คนในคณะของท่านนายกฯ ทำให้เกิดความขบขันกันอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว คือเรื่องที่พลตำรวจเอกสมยศ ว่าที่ผบ.ตร.แห่งชาติ นำ 5 คนเสื้อดำที่ยิงทหารและประชาชนตายไปหลายสิบเมื่อวันที่ 10 เมษายน 2553 มาแถลงเป็นข่าวใหญ่โตอยู่หลายวัน

ตอนไปทำแผนของตำรวจนั้น ท่าทางของกลุ่มมือปืนเสื้อดำแต่ละคนเงอะงะมาก เพราะยังจับปืนอาวุธสงครามไม่ค่อยเป็น ในข่าวบอกว่า ไปรับอาวุธแล้วก็ไปทำการเลย (อาจฝึกการใช้อาวุธสงครามเหล่านั้นอย่างเข้มข้นประมาณ 20 นาทีในรถตู้) แค่นี้ก็เริ่มขำแล้วครับ

เมื่อว่าที่ผบ.ตร.ปล่อยมุกเรื่องหนูเปิ้ล-กริชสุดา คุณะแสน ว่า อาจอยู่เบื้องหลังการจัดหาอาวุธและเงินให้กับกลุ่มมือปืนเสื้อดำ โดยพบสลิปโอนเงินของหนูเปิ้ล เหตุเกิดเมื่อปี 2553 ซึ่งหนูเปิ้ลยังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปี 3

เธอจึงกลายเป็นเจ้าแม่ค้าอาวุธระดับชาติที่เด็กที่สุดในประวัติศาสตร์ เพราะเป็นตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ ไม่ใช่แค่ในเมืองไทย แต่เป็นถึงระดับโลก ระดับเจ้าพ่อ-เจ้าแม่ค้าอาวุธในอดีตจะต้องอับอายไปเลย

เป็นเรื่องขำมาก ขำกันชนิดขรี้แตกขรี้แตนเลยครับ!!