ขึ้นชื่อลือชามาร่วมศตวรรษสำหรับจักรพรรดิรูปหล่อของพ่อปู่เงิน วัดบางคลาน แม้จะต้องแยกเป็นสองสายธาร คือ รูปหล่อ พิมพ์นิยม คนชมชอบมากกว่าและพิมพ์ขี้ตา...ข้อน่าทักท้วงต่อปวงนักเลงพระเครื่อง คือเรื่องตั้งชื่อพระบางสายบางสกุลฟังนามแล้วขุ่นข้องพิกล บางครั้งก็ด้นศัพท์ด้นอากัปกิริยาเสียหมดท่าคาตำนานเช่น พระหูยานหน้ายักษ์ เขาบรรยายดวงพักตร์ว่าปากแบะแสยะยิ้ม ทั้งที่หูยานพิมพ์นี้มีความงามสง่าน่าเลื่อมใส อุปมัยอุปมาหลวงปู่เงินพิมพ์ขี้ตาที่เห็นก็เช่นกัน ดั่งสวรรค์สรรรอย ยิ้มมาให้พิมพ์องค์จำเพาะทว่าการขานเพรียกเรียกแบบปากเปราะก็ทำลายความงามงด เกือบหมดเกลี้ยง ความใกล้เคียงของพิมพ์ทรงองค์พระระหว่างพิมพ์ขี้ตากับพิมพ์นิยม ถ้าชมผาดๆ อาจไม่มีปัญหา แต่ถ้ามองพิศจะผิดกันมากมายตรงรายละเอียดตั้งแต่เศียรเจียนจรดหัวแม่เท้าเอาเลย หากคุ้นเคยเพราะชำนาญแค่มองใต้ฐานหรือที่ซี่พระทนต์ (ฟัน) ก็แยกได้ฉับพลัน วันนี้มีรูปหล่อทั้งสองเป็นทองคำมาให้จดจำพุทธลักษณ์ โปรดสังเกตให้หนักโดยทั่วเทียบรูปหัว-ดวงตา-มาถึงปลายชายจีวร ของปลอมค่อนข้างหยาบ ทุกสภาพทุกตำนานถึงการทำรอยตะไบ
ไม่รู้ว่าจะมาเกี่ยวข้องกับเรื่องของการหล่อพิมพ์หรือเปล่า เพราะพิมพ์ขี้ตามีราว 3-5 องค์เท่านั้นที่เห็นเป็นทองคำ ขณะจำนวนพิมพ์นิยมผมว่ามีมากกว่าห้าองค์แน่นอน และถูกซุกซ่อนในรังใหญ่ๆ ของใครหลายคน ของดีที่โดนเมินของพ่อปู่เงินทั้งที่มีความงาม ความเก่าคือ สมเด็จพระเจ้า 5 พระองค์ ผมคงยังมิแสดงเพราะไม่แพงในราคาแล้วก็พอหาได้ แต่อยากให้ชม ตะกรุดหลวงพ่อพิธ วัดฆะมัง ซึ่งเป็นทั้งญาติ ทั้งศิษย์ผู้ใกล้ชิดปู่ท่าน ตามตำนานตะกรุดสุดยอดจากเกจิทั้งปวง ตะกรุดหลวงพ่อพิธติดลำดับหนึ่ง ในเจ็ดที่เด็ดขาดคุณค่าหายากด้วย สวยถึงขั้นอีกชั้นหนึ่งของเทพ (ตามสายตานักเสพสายตะกรุด) พุทธคุณไม่เป็นรองของพ่อปู่ท่านใดเลย...เอ่ยถึงรูปหล่อพ่อปู่เงินส่งท้ายช่วงนี้เพื่อที่จะเข้าหารูปหล่อพ่อปู่เดิม (ทองคำ) ต่อไป
ปู่เงิน เกรียงไกร ในพุทธาคมผสานผสมบุญฤทธิ์ แต่ปริศนาธรรมซึ่งท่านนำแฝงฝังยังองค์พระ เมื่อประจักษ์ทราบจะคือมหากุศลานุภาพ ที่ท่านปรารถนาให้ผู้ใฝ่คิด และศิษยานุศิษย์ ยึดเป็นพฤติปฏิบัติ
ชัดแจ้งยิ่งนัก!
ผมถูกเพื่อนหักดิบหยิบเอาตะกรุดสุดหวงหลวงพ่อเงินไปดื้อ ๆ แถมถือวิสาสะขอ สมเด็จเกศไชโย เนื้อขาวราวหินอ่อนอย่างดี โดยมิได้บอกราคาค่างวด เป็นความ เจ็บปวดอย่างมหันต์ แต่วันเวลาสอนให้เรารู้ว่าอย่าเสียดายอย่าร้องไห้กับชีวิตที่ผิดพลาด อย่าเป็นทาสในความคิดอันผิดพลั้ง ทว่าจงระวังอย่าให้พลั้งผิดกับชีวิตซ้ำสอง จะเป็นครรลองซ้ำซาก
จึงอยากเตือนจิตผู้คิดจะเล่นพระหรือสะสมเครื่องราง เส้นทางที่เดินต้องเผชิญสารพันภยันตราย คาถากันผีร้ายกันปลวกและพวกขอของฟรีคือคาถา "อย่าใจอ่อน" และ "อย่าอ่อนใจ"
พูดไปก็เท่านั้นเศร้ากันเปล่าๆ
เข้ามาเรื่องรูปหล่อพ่อปู่เดิมที่เริ่มขยับสู่แดนแสนยากในการหามากขึ้นทุกที แม้ของดีของท่านจะยังมีหลายหลากมากอยู่ก็เถอะที่เจอะก็ของปลอมเพียบ
ณ ทำเนียบสมณาจารย์ผู้เชี่ยวชำนาญ ครันครบจบสิบทิศ ปู่เดิมมีกฤตยาอภินิหารปานว่า สมญาเทพเจ้าชาวสี่แควที่แซ่ซ้องสรรเสริญนั้นน้อยเกินไป
น้อยเกินไปจริงๆ !