มีคนพูดว่า "การเดินทางย่อมมีจุดสิ้นสุด" ในที่สุดบันทึกการเดินทางของเรา ณ บ้านเรือนทิพย์พิมาน ย่านบางบัวทอง จ.นนทบุรี กับเรื่อง ราวดีๆ ของนักธุรกิจคนดัง ดร.ไพโรจน์ สุขจั่น ประธานกรรมการบริหารกลุ่มบริษัทบัวทอง พร็อพเพอร์ตี้ จำกัด ก็มาถึงจุดสิ้นสุด แต่ละตอนที่เรานำเสนอถ่ายทอดผ่านตัวหนังสือเชื่อว่าคงทำให้ผู้อ่านได้อะไรไปบ้างพอสมควรจาก มุมมองของชีวิตผู้ชาย คนนี้ อย่างน้อยๆ เรื่อง ของหลักธรรมหลักคิดที่นำพาให้เขาประสบ ความสำเร็จในธุรกิจและชีวิตน่าจะเป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิตให้กับผู้อ่านได้ไม่มากก็น้อย
ยังมีอีกเรื่องราวที่ใครก็ตามที่มีโอกาส ย่างกรายไปพบปะพูดคุยกับ "คุณไพโรจน์" จะต้องเอ่ยถามหรือพูดถึงนั่นคือเรื่องของ "ถ้ำแก้วเนรมิต" ประติมากรรมชิ้นเอกที่ถูกสรรสร้างงดงามราวเทพเนรมิตขึ้นจนกลายเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์จากหินที่เขาเก็บสะสมไว้เป็นจำนวนมาก ผมเป็นนักสะสมหินตัวยง เชื่อไหมสมัยก่อนเงินเดือนออกมาเท่าไหร่จะทุ่มไปกับหินหมด หินก้อนละเป็นล้านก็ซื้อ แต่เวลาจะซื้อรถสักคันราคา 2 ล้าน 5 ล้านต้องถามกัน ละเอียดประเภทต้องดาวน์เท่าไหร่ ผ่อน เท่าไหร่ แต่เวลาจ่ายค่าหินที 3-4 ล้านจ่ายได้สบาย
เคยมีซินแสดูไว้ บอกว่าผมเป็นคนแปลกที่ไม่เหมือนพวกเจ้าสัวต่างๆ ที่เขา สะสมพระเก่าๆ แต่ของสะสมของผมนี่เก่ากว่าเพราะผมสะสมหินซึ่งมีอายุเป็นพันๆ ปี หินนี่ไม่ต้องปลุกเสกก็มีความ ศักดิ์สิทธิ์อยู่ในตัวเหมือนมีดีอยู่ในตัว แต่ผมก็นิมนต์พระจากที่อื่นมาปลุกเสกเหมือน กันมานั่งปลุกเสกเดี่ยวเพื่อความสบาย ใจ เรียกว่ามีพระเกจิอาจารย์ที่ไหนมาที่ บ้านผมจะจัดให้ท่านทำพิธีหมดเพื่อความสบายใจ
ตอนหนึ่งของการสนทนาประธานกรรมการบริหาร บริษัท บัวทอง พร็อพเพอร์ตี้ จำกัด ยังได้กล่าวถึงเรื่อง "ถ้ำแก้วเนรมิต" ประติมากรรมชิ้นเอกที่เราได้เกริ่นไว้ตั้งแต่ต้นว่ามีความงดงามยิ่งนัก "ผมเคยไปแถวจังหวัดสระบุรีแล้วไปเจอรถบรรทุกตู้คอนเทนเนอร์อยู่ตู้หนึ่ง กำลังขึ้นหินงอกหิน ย้อยเต็มไปหมด เขาก็บอกว่าจะเอาไปประเทศฮอลแลนด์ ประเทศเยอรมนี ผมจึงได้บอกเขาไปว่าหินของประเทศเราแล้วเอาไปขายต่างประเทศหมด เห็นแล้วเสีย ดาย ก็เลยเก็บสะสมเรื่อยมาเป็นสิบๆ ปี จน วันหนึ่งมาคิดว่าถ้าทำเป็นถ้ำก็น่าจะดี แล้ว ในถ้ำก็ถือเป็นแหล่งคอลเล็กชั่นในการสะสมหินเพื่อการอนุรักษ์ด้วย"
ต่อประเด็นเรื่องของประสบการณ์จากการสัมผัสที่เกิดขึ้นกับถ้ำศักดิ์สิทธิ์ เขาเล่าว่า ก็มีเหมือนกัน แต่ต้องบอกว่าเป็น เรื่องของความเชื่อส่วนบุคคล ผมว่าส่วนหนึ่งที่ผมมาได้จนถึงทุกวันนี้มันเป็นโชค เป็นลาภ คือผมไม่ได้มาทางด้านเรื่องหวยเรื่องอะไร มีแต่โชคทางธุรกิจตั้งแต่ ทำมาไม่เคยประสบความล้มเหลว เรียก ว่ามีแต่นำโชคนำความร่ำรวยมาสู่เรา ใครมาที่นี่บอกว่าเทวดามาอยู่เต็มไปหมด เขามาคุ้มครองเราแต่เราไม่รู้ ผมถือว่าสิ่งต่างๆ เหล่านี้ล้วนแล้วเป็นตัวเกื้อหนุน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเราต้องปฏิบัติตัวด้วย ถ้าเราไม่ปฏิบัติตัวมันก็ลำบาก
ถึงบรรทัดนี้เชื่อว่าผู้อ่านที่ได้ตามติดเรื่องราวมาตลอดคงไม่ปฏิเสธและคิดเหมือนเช่นกับเราว่า "คุณไพโรจน์" คงเชื่อ ในเรื่องของบาปบุญคุณโทษ "ถูกต้องแล้ว ครับผมเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ ในหนังสือที่ผม ได้ทำไว้มีเรื่อง "บุญหนุนนำ กรรมลิขิตชีวิตคน" แต่ที่เกิดเหตุการณ์หลังหักเรารู้เลยว่าเราเคยไปตีกบเยอะมาก เมื่อก่อนเราใช้วิธีจับแต่พอมันฉลาดขึ้นกระโดดได้เราก็เอาไม้ตีจนมันหลังหักหมด นอกจากนี้ ผมยังเคยตาบอดข้างหนึ่งตอนเป็นทหารเกณฑ์ที่นครปฐม จนหมอจะควักลูกกะตาออกแต่ผมไม่ยอม ก็ได้แต่นอนภาวนาไปเรื่อยๆ ขอให้หาย ขณะเดียวกันก็ลองมานึก ดูว่าเคยไปทำอะไรไว้ ก็นึกขึ้นได้ว่าเคยเอา ลูกดอกเป่าใส่นกกระจอกที่มากินข้าว ปรากฏ ว่าลูกดอกไปเสียบตาของมันทำให้ผมคิดว่า ทุกอย่างเป็นเรื่องของกรรมที่ลิขิตชีวิตคน"
ทุกวันนี้เงินที่ได้มาผมจะจัดสรรแบ่งเป็นส่วนๆ โดยส่วนแรกไม่ไปทำบุญ ก็ทำทานก่อน ครอบครัวมาเป็นที่สอง ลูกน้องมาที่สาม บางทีไม่มีเงินยังต้องกู้ ไปทำบุญเลย วันเกิดผมทุกปีผมไม่เคยจัด งานแม้แต่ครั้งเดียวตั้งแต่เกิดมาต้องไปหาเด็กกำพร้า คนเฒ่าคนแก่หรือว่าคนพิการ อันนี้ถือว่าเราได้ทำทานแล้ว แล้วทุก 4 เดือนก็ต้องบริจาคเลือด การบริจาคก็ไม่ได้ทำคนเดียว ให้พนักงานมาร่วมกันด้วย นอกจากนี้ทุกปีผมก็นำลูกน้องไปปิดทอง 9 วัดหรือว่าไปปิดทองฝังลูกนิมิต
ท้ายสุดของการสนทนา "คุณไพโรจน์" ยังได้กล่าวถึงสิ่งที่ตนคิดอยากจะทำสำหรับ อนาคตอันใกล้นี้ว่า คงเป็นเรื่องของการสร้างพระพุทธรูปขนาดหน้าตัก 9 เมตร จำนวน 3 องค์เพื่อนำไปประดิษฐานยังวัด ลาดปลาดุก, วัดไผ่เหลือง และอีกองค์จะนำไปยังพุทธสถานในรีสอร์ตของตนที่ได้สร้างไว้เพื่อให้คนได้กราบไหว้กัน
และนี่คือบทส่งท้ายของนักธุรกิจหนุ่มที่ชื่อ ดร.ไพโรจน์ สุขจั่น กับแง่มุมทาง ความคิดที่คงหาได้ยาก