ปู่เดิมท่านคือสมณาจารย์ ผู้สร้างส่งวัตถุมงคลมากมายหลายแบบแทบทุกชนิด ที่ยอดฮิตเห็นจะเป็นมีดหมอแล้วก็รูปหล่อเนื้อทองเหลือง (ผสม) กับเนื้อยอดนิยมอัลปาก้า มีน้อยกว่ามิค่อยได้พบเจอเท่าใดนัก และเหรียญหลัก เช่น เหรียญปี 2482 ผมขอข้ามเนื้อทองเหลืองเพราะไม่มากเรื่องเลย แต่จะชดเชยด้วยเนื้อทองคำ เนื่องจากกรรมวิธีสร้างไม่แตกต่างกัน
รูปหล่อพ่อปู่เดิมนั้นสร้างแบบปั๊มโลหะ ฉะนี้ทุกองค์จะต้องมีร่องรอยมากน้อยจากระยะการกระแทกโดยเครื่องจักร ซึ่งมักจะพบเยอะเจอะตำหนิทั้งปวงในองค์พระปั๊มช่วงหลัง จึงสังเกตมองพระทองคำ ซึ่งปั๊มเป็นองค์แรกๆ หรือแยกต่างหากจากเนื้อทั่วไปจะไม่พบการปั๊มที่แผกผิดพิสดารประการใด ขอให้พิจารณา
เนื้อที่เป็นปัญหามากเหลือคือเนื้ออัลปาก้านี่แหละ ตำราเก่าเล่าว่าทำจาก ช้อนส้อมตราแพะ มาหลอมทำ เนื่องด้วยหาโลหะทำยายากมาก ในสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง บ้างก็ว่าเป็นทองเหลืองเนื้อซีด ผมคิดอยู่หลายตลบ ทวนทบมาตลอดว่าอัลปาก้า น่าจะมิได้ทำจากเนื้อช้อนส้อมตราแพะแต่อย่างใดหรืออย่างเดียว คงมีเนื้ออะลูมิเนียม ชั้นเยี่ยม เจือด้วยเนื้อเงินบริสุทธิ์ก่อนตอนหลัง จึงหลอมด้วยเนื้อช้อนส้อมแทน ช่วง ปวงโลหะสำคัญขาดแคลนจริงๆ สิ่งควรไตร่ตรองแล้วมองทะลุกัน เนื้ออัลปาก้า ยังปรากฏอยู่ในเหรียญ เกจิผู้สร้างหลาย ภายหลังสงครามโลกสงบก็พบเนื้ออัลปาก้าอีก พะเรอเกวียน ทั้งเนื้อเหรียญ เนื้อรูปหล่อ ทำไมหนอช้อนส้อมตราแพะถึงมีเยอะแยะ ไม่ขาดจากท้องตลาดหรืออาจมีพวกขายของเก่ายังเอามาวางขาย ซึ่งความเป็นไปได้แทบเป็นศูนย์ แต่ผมปรารถนาจะให้ดูเนื้ออัลปาก้าบริบูรณ์ ออกสีเงินเหลือบและเจือ เนื้อเงินบริสุทธิ์ ผมไม่ทราบถึงคุณภาพและคุณสมบัติการทำเนื้อให้จัดดังรูปหล่อพ่อ ปู่เดิม เนื้ออัลปาก้าเลย เพียงเผยแต่พอเลาๆ ว่าท่านเจ้าของทั้งเนื้อทองคำและอัลปาก้า ที่นำมาพินิจเป็นอดีตเจ้าผู้สูงส่งและทรงศักดิ์อัครฐานหลายวงการครับ
สำหรับรูปหล่อพ่อปู่เดิม มีผู้เติมเต็มสรรพคุณจนน่าคุ้นชิน ในศิลปศาสตร์ที่ผงาดครองลำดับสองรองจากรูปหล่อพ่อปู่เงินมาเนิ่นนานตลอดกาลตลอดไป ในกรุวัตถุมงคลอีกอย่างที่ท่านสร้างชื่อลือลั่นนั่นคือ ตะกรุด อันมีมากชุดมากหน้า ไม่ว่าตะกรุดโทน, ตะกรุดม้วน ฯลฯ ล้วนแล้วศักดิ์สิทธิ์ด้วยกฤตยาคม
ผมขอนำเสนอตะกรุดหายากสุดๆ เพราะทำด้วยทองคำแถมมีรูปปั๊มประทับเห็นเป็นเอกลักษณ์สำคัญ ถ้าพินิจกันตามข้อสรุปรูปประทับนี้เหมือนกับเหรียญปี พ.ศ. 2482 ไม่ผิดเพี้ยนต่างกันตรงเหรียญจะระบุวาระที่ทำกับสมณศักดิ์ ถ้าหากเนื้อเหลือพอจะเบียดเจียดเจียนจะนำเหรียญที่ว่า เนื้อเงินหน้าทองปี 2482 มาลงเปรียบเทียบให้เห็นกับตา
ตอนหน้าจะพูดถึง รูปหล่อพ่อปู่ยอด วัดหนองปลาหมอ กับ พ่อศุข วัดโพธิ์ทรายทอง จากนั้นจะเข้าสู่ พ่อปู่ทวด พิมพ์เลขใต้ฐาน หรือที่อีกชื่อขานว่าพิมพ์เบตง (ทองคำ) สององค์ที่เหลือเป็นเนื้อทองกับนวโลหะ ถ้าจะพูดกันตรงๆ ขณะนี้ปู่ทวดเบตง ความนิยมในสังคมนักเลงพระเครื่อง น่าจะยักเยื้องไต่ขึ้นชั้นอันดับสาม โดยสภาพพอเหมาะพอควร มีจำนวนไม่มากไม่น้อย (999) องค์สูงส่ง ด้วยคุณค่าและคนยื้อแย่งแสวงหาทุกผู้ ส่วนราคาทะลุเพดานไปแล้ว (แว่วมาว่าเป็นล้านบาท)
ไม่รู้ใครเป็นไท ใครเป็นทาสกันหนอ ?