ชีพจรความเคลื่อนไหวของราคาที่อยู่อาศัย และอาคารสำนักงานตามเมืองใหญ่ของจีน มีจังหวะการเต้นที่คึกคักคึกคะนอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเคลื่อนไหวของราคาบ้าน ตลอดจนอัตราค่าเช่าอาคารสำนักงานในมหานครเซี่ยงไฮ้

คำประกาศเขตเศรษฐกิจพิเศษฉบับล่าสุดของคณะรัฐบาล ภายใต้การนำของนายกรัฐมนตรีหลี่ เค่อ เฉียง เมื่อเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา ซึ่งกำหนดให้พื้นที่ 29 ตารางกิโลเมตรทางตะวันออกเฉียงเหนือของมหานครเซี่ยงไฮ้เป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษ คือปัจจัยสำคัญที่สุดที่ผลักดันราคาบ้านและอัตราค่าเช่าสำนักงานในมหานครเซี่ยงไฮ้ให้พุ่งทะยานสูงขึ้น

เนื้อที่ 29 ตารางกิโลเมตรที่ถูกประกาศเป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษ ครอบคลุมบริเวณท่าอากาศยานนานาชาติ ผู่ตง บริเวณท่าเรือหยางซาน รวมทั้งบริเวณโรงแรมคราวน์พลาซ่า

พลันที่คำประกาศเขตเศรษฐกิจพิเศษได้รับแจ้งอย่างเป็นทางการ ระดับราคาบ้านในเซี่ยงไฮ้ ขานรับด้วยการขยับตัวเพิ่มขึ้นไปทันทีโดยเฉลี่ยร้อยละ 15 เมื่อเทียบกับระยะเวลาเดียวกันเมื่อปีที่แล้ว

การเคลื่อนตัวสูงขึ้นของราคาบ้านในเซี่ยงไฮ้ ดังกล่าว ทำให้ตอนนี้ระดับราคาบ้านในเซี่ยงไฮ้มีราคาซื้อขายเฉลี่ยกันอยู่ที่ 28,979 หยวนต่อตารางเมตร หรือประมาณ 144,900 บาทต่อตารางเมตร

ขณะเดียวกันอัตราค่าเช่าพื้นที่อาคารสำนักงานก็ขยับตัวสูงขึ้นไปแตะระดับ 297 หยวนต่อตารางเมตรต่อเดือน หรือประมาณเดือนละ 1,485 บาทต่อตารางเมตร

อัตราค่าเช่าพื้นที่อาคารสำนักงานในเซี่ยงไฮ้ที่ไต่ระดับสูงขึ้นไปเฉียด 300 หยวนต่อตารางเมตร และมีแนวโน้มที่จะพุ่งทะลุระดับ 300 หยวนต่อตารางเมตรในอนาคตอันใกล้นี้ ได้รับอิทธิพลจากเหตุปัจจัยสำคัญ 2 ประการ

ประการแรก คือปริมาณพื้นที่ว่าง สำหรับสำนักงานมีแนวโน้มลดลงอย่างรวดเร็ว จากร้อยละ 6.1 ในช่วงไตรมาสที่ 1 ของปีนี้ มาเหลือเพียงร้อยละ 5.2 ในช่วงไตรมาสที่ 2 และมีแนวโน้มที่จะเหลือพื้นที่ว่างน้อยลงไปอีก

ประการที่สอง คือการพัฒนาโครงการอาคารสำนักงาน เพิ่มขึ้นในอัตราที่ต่ำกว่าความต้องการใช้พื้นที่ ซึ่งมีอัตราการขยายตัวที่สูงกว่า

อย่างน้อยที่สุดตอนนี้ 3 ธนาคารยักษ์ใหญ่ระดับโลกอย่างซิตี้กรุ๊ป เอชเอสบีซี และสแตนดาร์ดชาร์เตอร์ด ก็เตรียมการขยับขยายเข้าไปเปิดสำนักงานในเขตเศรษฐกิจพิเศษที่เซี่ยงไฮ้ ซึ่งมีความต้องการใช้พื้นที่ทำการรวมกันไม่น้อยกว่า 10,000 ตารางเมตร

เบื้องลึกเบื้องหลังการประกาศเขตเศรษฐกิจพิเศษ ที่เซี่ยงไฮ้ของรัฐบาลจีนชุดปัจจุบัน ซึ่งเข้ารับตำแหน่งอย่างเป็นทางการเมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมา คือความมุ่งมั่นที่จะปรับโครงสร้างระบบเศรษฐกิจ จากที่เคยผูกพันอยู่กับการลงทุน และการส่งออกเป็นสำคัญ ไปสู่โครงสร้างใหม่ที่จะให้น้ำหนักความสำคัญแก่ภาคธุรกิจบริการ และการลงทุนด้านพาณิชยกรรมให้มากขึ้น

ขณะเดียวกันบทบาทของรัฐบาลในการกำกับดูแลเศรษฐกิจ ก็จะเปลี่ยนไปโดยลดความเข้มข้นในการควบคุมดูแลระบบเศรษฐกิจและระบบการเงินให้น้อยลง แต่จะให้ความผ่อนปรนมากขึ้น และให้เสรีภาพแก่การดำเนินธุรกรรมทางการเงินมากขึ้น

รัฐบาลจีนยุคประธานาธิบดีสี จิ้น ผิง และนายกรัฐมนตรีหลี่ เค่อ เฉียง ส่งสัญญาณยกเครื่องระบบเศรษฐกิจให้โลกรับรู้โดยทั่วกันแล้ว