Eczema คือ โรคผิวหนังอักเสบเรื้อรังที่พบได้บ่อยในทุกช่วงวัย โดยเฉพาะในเด็กเล็ก อาการที่เห็นได้ชัดเจนคือผิวหนังแห้ง คัน แดง มีผื่นขึ้น และอาจมีน้ำซึมออกมาในบางกรณี โรคนี้ไม่ติดต่อและมักกลับมาเป็นซ้ำๆ ส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยอย่างมาก ทั้งด้านร่างกายและจิตใจ

สาเหตุของโรค Eczema

Eczema คือโรคที่เกิดจากหลายปัจจัยร่วมกัน โดยสาเหตุหลักมาจากความผิดปกติของระบบภูมิคุ้มกันและการทำงานของชั้นผิวหนัง เมื่อชั้นผิวหนังมีความบกพร่องในการกักเก็บความชุ่มชื้น จะทำให้ผิวแห้ง เปราะบาง และเกิดรอยแตกง่าย ส่งผลให้สารก่อภูมิแพ้และเชื้อโรคสามารถเข้าสู่ผิวหนังได้ง่ายขึ้น นอกจากนี้ยังมีปัจจัยด้านพันธุกรรมเข้ามาเกี่ยวข้อง โดยพบว่าหากพ่อแม่มีประวัติเป็น Eczema โอกาสที่ลูกจะเป็นโรคนี้ก็จะสูงขึ้นตามไปด้วย

ตัวกระตุ้นที่ทำให้อาการกำเริบ

Eczema คือโรคที่มีตัวกระตุ้นหลากหลายชนิด ซึ่งแต่ละคนอาจมีตัวกระตุ้นที่แตกต่างกัน สิ่งแรกที่พบได้บ่อยคือสารก่อภูมิแพ้ในอากาศ เช่น ไรฝุ่น ละอองเกสรดอกไม้ ขนสัตว์เลี้ยง และเชื้อรา สิ่งเหล่านี้สามารถกระตุ้นให้อาการแย่ลงได้อย่างรวดเร็ว

อาหารบางชนิดก็เป็นตัวกระตุ้นสำคัญ โดยเฉพาะในเด็กเล็ก อาหารที่พบว่าก่อให้เกิดอาการได้บ่อย ได้แก่ นม ไข่ ถั่ว อาหารทะเล ข้าวสาลี และถั่วเหลือง การทดสอบหาสารก่อภูมิแพ้อาจช่วยระบุอาหารที่ควรหลีกเลี่ยงได้

Eczema คือโรคที่ได้รับผลกระทบจากสิ่งสัมผัสด้วยเช่นกัน สบู่ ผงซักฟอก น้ำยาปรับผ้านุ่ม เครื่องสำอาง และเครื่องประดับโลหะ โดยเฉพาะนิกเกิล สามารถทำให้ผิวระคายเคืองและอาการกำเริบได้ ควรเลือกใช้ผลิตภัณฑ์ที่อ่อนโยนและไม่มีสารระคายเคือง

ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมและไลฟ์สไตล์

Eczema คือโรคที่ได้รับอิทธิพลจากสภาพอากาศอย่างมาก อากาศแห้ง อุณหภูมิสูงหรือต่ำจัด และความชื้นที่ผิดปกติ สามารถกระตุ้นให้เกิดอาการได้ การเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิอย่างกะทันหันก็มีส่วนทำให้อาการแย่ลงเช่นกัน

ความเครียดเป็นอีกหนึ่งปัจจัยสำคัญที่มักถูกมองข้าม Eczema คือโรคที่มีความเชื่อมโยงกับภาวะทางอารมณ์ เมื่อเครียดมากร่างกายจะหลั่งฮอร์โมนที่กระตุ้นการอักเสบ ทำให้อาการคันและผื่นแย่ลงได้ นอกจากนี้ เหงื่อ การออกกำลังกายหนัก และการสัมผัสกับเสื้อผ้าที่หยาบหรือผ้าขนสัตว์ก็อาจเป็นตัวกระตุ้นได้เช่นกัน

การเข้าใจสาเหตุและตัวกระตุ้นของโรค Eczema จะช่วยให้ผู้ป่วยสามารถหลีกเลี่ยงและจัดการกับอาการได้ดีขึ้น การดูแลผิวให้ชุ่มชื้นอยู่เสมอ การใช้ยาตามคำแนะนำของแพทย์ และการหลีกเลี่ยงตัวกระตุ้น เป็นกุญแจสำคัญในการควบคุมโรคให้อยู่ในระดับที่จัดการได้และไม่ส่งผลกระทบต่อชีวิตประจำวัน