“งานประชุมระดับชาติด้านการอาสาสมัครครั้งที่ 2” ที่จัดขึ้นมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ โดยเครือข่ายจิตอาสา ร่วมกับภาคีทั้งภาครัฐ สถาบันการศึกษา ภาคเอกชนและประชาสังคมกว่า 20 องค์กร เพื่อตอกย้ำความสำคัญของอาสาสมัครในฐานะกลไกขับเคลื่อนงานพัฒนาสังคมให้บรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน ผ่านการเสวนาและกรณีศึกษาทั้งในระดับท้องถิ่น ระดับประเทศ และระดับโลก ด้านพม.เปิดพื้นที่ระดมความคิดการบริหาร “ศูนย์ประสานงานองค์กรอาสาสมัครแห่งชาติ” หวังให้เป็นศูนย์กลางอาสาสมัครแห่งชาติในการสร้างความร่วมมือและส่งเสริมงานอาสาสมัครให้เข้มแข็งและยั่งยืน คาดว่าจะมีผู้เข้าร่วมงานทั้ง 2 วันรวมกว่า 800 คน

            ในการประชุมครั้งนี้ ดร.สุรินทร์  พิศสุวรรณ อดีตเลขาธิการอาเซียน กล่าวปาฐกถาพิเศษในหัวข้อ                         “งานอาสาสมัครกับการพัฒนาอย่างยั่งยืน” ว่า งานจิตอาสาอยู่ในสังคมไทยมาเป็นเวลานาน ทั้งในรูปของการให้เพื่อการกุศล (Charity) และการบริจาคในรูปแบบต่างๆ เช่น เวลา ความรู้ และสิ่งของ ส่งผลให้มีผู้ที่ได้รับประโยชน์จากงานอาสาสมัครเป็นจำนวนมาก ขณะเดียวกันความต้องการอาสาสมัครก็มีจำนวนเพิ่มขึ้น เกิดการบริหารจัดการและเชื่อมต่อระหว่างอาสาสมัครและผู้รับประโยชน์ที่เป็นรูปธรรมมากขึ้น อย่างไรก็ตาม แม้สังคมไทยจะตื่นตัวในเรื่องของการให้แต่การให้เพื่อสร้างความยั่งยืนแก่ผู้รับประโยชน์ ให้สามารถเติบโตและอยู่ได้ด้วยตัวเองนั้น ยังไม่เกิดขึ้น ซึ่งถือเป็นข้อจำกัดของงานอาสาสมัครในประเทศไทย ดังนั้น ถ้าผู้ให้คำนึงความยั่งยืนของผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้น จะทำให้งานอาสาสมัครในประเทศมีทรัพยากรและสามารถขยายผลสร้างการเปลี่ยนแปลงในระยะยาวได้

ผศ.ดร.ปริญญา เทวานฤมิตรกุล รองอธิการบดีฝ่ายบริหารและความยั่งยืน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ กล่าวว่า การแก้ปัญหาในสังคม คนส่วนใหญ่มักเรียกร้องให้คนอื่นมาช่วยแก้ปัญหา จึงทำให้ปัญหานั้นยังคงอยู่ อย่างไรก็ตาม หากประชาชนมาร่วมกันแก้ไขปัญหาโดยไม่คำนึงว่าปัญหานั้นๆ จะเกิดจากใคร ก็ย่อมจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นรูปธรรมได้ในที่สุด “ปัจจุบันมหาวิทยาลัยหลายแห่งให้ความสำคัญกับการเป็นจิตอาสา ซึ่งเป็นเรื่องเดียวกับการสร้างพลเมืองที่มีส่วนร่วมเพื่อส่วนรวม (Active Citizen) มีการเปิดกิจกรรมเสริมหลักสูตร ด้วยการสร้างเงื่อนไขของการลงมือปฏิบัติและการเรียนรู้ด้วยตัวเอง บางมหาวิทยาลัยมีการจัดตั้งศูนย์อาสาสมัครขึ้นเพื่อส่งเสริมความเป็นอาสาสมัคร และเป็นตัวกลางระหว่างผู้ที่ต้องการอาสาและผู้ที่อยากเป็นอาสาสมัคร ขณะนี้ มีศูนย์อาสาสมัครในมหาวิทยาลัยจำนวน 10 แห่ง ซึ่งจะมาร่วมแลกเปลี่ยนประสบการณ์ของแต่ละมหาวิทยาลัยในงานนี้” จะเห็นได้ว่างานอาสาสมัครมีความสำคัญและต้องการขยายผลให้มีจำนวนหลายเท่าทวีคูณจึงจะสามารถสร้างการเปลี่ยนแปลงสังคมของประเทศได้